acz

[2] „Ale wprędce potrzeba zajęcia się wszystkiém nie dozwoliła pani skarbnikowiczowéj rozpadać się i płakać, musiała nieboraczka, acz chora i niedomagająca, myśleć naprzód o pogrzebie stanowi nieboszczyka przyzwoitym, potém o losie dziecka i swoim.“^[6]

[2] „Teraz jesteśmy w stadyum cichego, acz uprzejmego kopania dołów.“^[7]

[3]

Redewendungen:

[6] acz … acz – entweder … oder

Wortbildungen:

[1] aczby, aczci, aczli

[2] aczkakole, aczkole, aczkoli, aczkolwiek, aczle

Übersetzungen Bearbeiten

[1] archaisch, konditional: wenn, falls

Deutsch: wenn, falls

[2] ?

Deutsch: wenngleich, wenn auch, obwohl, obgleich, obschon, allerdings

[3] archaisch, kausal: da, weil, denn

Deutsch: da, weil, denn

[4] archaisch, leitet Objektsatz ein: dass

Deutsch: dass

[5] archaisch, adversativ: dahingegen, dagegen, hingegen

Deutsch: dahingegen, dagegen, hingegen

[6] archaisch: oder, sei es

Deutsch: oder, sei es

[7] archaisch, konsekutiv: folglich, also

Deutsch: folglich, also

Referenzen und weiterführende Informationen:

[2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „acz“

[2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 11.

[2] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 5.

[2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 38.

[2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 7.

[2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „acz“

[2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „acz“

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 6.

[2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 6.

[2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „acz“

[1–7] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 65–75.

[1–4] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 15–17.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „acz“

Quellen:

↑ Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1 , Seite 17.
↑ О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF) , „*a če/*a či“ Seite 35–36.
↑ Max Vasmer: Russisches etymologisches Wörterbuch. Этимологический словарь русского языка, Перевод с немецкого и дополнения члена-корреспондента АН СССР О. Н. Трубачева. Под редакцией и с предисловием проф. Б. А. Ларина. 2. Auflage. 1 А-Д, Прогресс, Moskau 1986 , „аче“ Seite 98.
↑ Lucjan Malinowski (Herausgeber): Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z w. XV z kodeksu VI. N. 2 Biblijoteki Uniwersyteckiej w Budapeszcie z dołączeniem Gloss Polskich z rękopisów Łac. N. 64, 79, 100 tejże biblijoteki. 2. Auflage. Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1887 (Google Books) , Seite 47.
↑ Eliza Orzeszkowa: Eli Makower. Tom II, K. Kowalewski, Warszawa 1876 (Wikisource) , Seite 288.
↑ Józef Ignacy Kraszewski: Ostatni z Siekierzyńskich. In: Wybór pism. Oddział II: Powieści szlacheckie, S. Lewenta, Warszawa 1885 (Wikisource) , Seite 22.
↑ Stefan Żeromski: Promień. Wydawnictwo J. Mortkowicza, Warszawa 1930 (Wikisource) , Seite 62.

Partikel Bearbeiten

Worttrennung:

acz

Aussprache:

IPA: [at͡ʃ]

Hörbeispiele:

acz^(Info)

Reime: -at͡ʃ

Bedeutungen:

[1] archaisch, leitet einen direkten Fragesatz ein: etwa

[2] archaisch, leitet einen indirekten Fragesatz ein: ob

[3] archaisch: sogar, gerade

[4] archaisch, einschränkend: zumindest

[5] archaisch, leitet einen Wunschsatz ein:

Synonyme:

[1] czy, czyż

[2] czy

[3] nawet, wnet, właśnie

[4] bodaj, przynajmniej

[5] niech, niechaj

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] aczżeż

[2] aczle

Übersetzungen Bearbeiten

[1] archaisch, leitet einen direkten Fragesatz ein: etwa

Deutsch: etwa

[2] archaisch, leitet einen indirekten Fragesatz ein: ob

Deutsch: ob

[3] archaisch: sogar, gerade

Deutsch: sogar, gerade

[4] archaisch, einschränkend: zumindest

Deutsch: zumindest

[5] archaisch, leitet einen Wunschsatz ein:

Englisch:
Französisch:

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 6.

[2, 4] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 6.

[1, 2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „acz“

[1–5] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 75–76.

[1, 2] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat), Seite 17–18.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „acz“

[1] Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1 , Seite 17.

[2] О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF) , „*a če/*a či“ Seite 35–36.

[3] Max Vasmer: Russisches etymologisches Wörterbuch. Этимологический словарь русского языка, Перевод с немецкого и дополнения члена-корреспондента АН СССР О. Н. Трубачева. Под редакцией и с предисловием проф. Б. А. Ларина. 2. Auflage. 1 А-Д, Прогресс, Moskau 1986 , „аче“ Seite 98.

[4] Lucjan Malinowski (Herausgeber): Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z w. XV z kodeksu VI. N. 2 Biblijoteki Uniwersyteckiej w Budapeszcie z dołączeniem Gloss Polskich z rękopisów Łac. N. 64, 79, 100 tejże biblijoteki. 2. Auflage. Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1887 (Google Books) , Seite 47.

[5] Eliza Orzeszkowa: Eli Makower. Tom II, K. Kowalewski, Warszawa 1876 (Wikisource) , Seite 288.

[6] Józef Ignacy Kraszewski: Ostatni z Siekierzyńskich. In: Wybór pism. Oddział II: Powieści szlacheckie, S. Lewenta, Warszawa 1885 (Wikisource) , Seite 22.

[7] Stefan Żeromski: Promień. Wydawnictwo J. Mortkowicza, Warszawa 1930 (Wikisource) , Seite 62.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]