afroj (Konjugation) (Albanisch), regelmäßig

Bearbeiten

Konjugation des Verbes afroj:

aktiv (vepror) passiv (pësor) / reflexiv (vetvetor)
afroj afrohem
Finite Formen
Indikativ
(dëftore)
Optativ
(dëshirore)
Admirativ
(habitore)
Präsens
(e tashmja)
Imperfekt
(e pakryera)
Aorist
(e kryera e thjeshtë)
Präsens
(e tashmja)
Präsens
(e tashmja)
Imperfekt
(e pakryera)
unë (ich) afroj afroja afrova afrofsha afruakam afruakësha
ti (du) afron afroje afrove afrofsh afruake afruakëshe
ai (er), ajo (sie) afron afronte afroi afroftë afruaka afruakësh /
afruakej
ne (wir) afrojmë afronim afruam afrofshim afruakemi afruakëshim
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie) afroni afronit afruat afrofshi afruakeni afruakëshit
ata (sie m), ato (sie f) afrojnë afronin afruan afrofshin afruakan afruakëshin
Perfekt
(e kryera)
Plusquamperfekt
(më se e kryera)
Aorist II (oder Plusquamperfekt II (e kryera e tejshkuar)) Perfekt
(e kryera)
Perfekt
(e kryera)
Plusquamperfekt
(më se e kryera)
unë (ich) kam afruar kisha afruar pata afruar paça afruar paskam afruar paskësha afruar
ti (du) ke afruar kishe afruar pate afruar paç afruar paske afruar paskëshe afruar
ai (er), ajo (sie) ka afruar kishte afruar pat/pati afruar pastë afruar paska afruar paskësh/paskej afruar
ne (wir) kemi afruar kishim afruar patëm afruar paçim afruar paskemi afruar paskëshim afruar
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie) keni afruar kishit afruar patët afruar paçi afruar paskeni afruar paskëshit afruar
ata (sie m), ato (sie f) kanë afruar kishin afruar patën afruar paçin afruar paskan afruar paskëshin afruar
Subjunktiv/Konjunktiv
(lidhore)
Jussiv
(urdhërore II)
Admirativ
(habitore)
Präsens
(e tashmja)
Imperfekt
(e pakryera)
Präsens
(e tashmja)
Imperfekt
(e pakryera)
×Subjunktiv
Imperfekt(e pakryera)
×Jussiv
Imperfekt (e pakryera)
unë (ich) afroj afroja le të afroj le të afroja afruakësha le të afruakësha
ti (du) afrosh afroje le të afrosh le të afroje afruakëshe le të afruakëshe
ai (er), ajo (sie) afrojë afronte le të afrojë le të afronte afruakësh /
afruakej
le të afruakësh /
le të afruakej
ne (wir) afrojmë afronim le të afrojmë le të afronim afruakëshim le të afruakëshim
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie) afroni afronit le të afroni le të afronit afruakëshit le të afruakëshit
ata (sie m), ato (sie f) afrojnë afronin le të afrojnë le të afronin afruakëshin le të afruakëshin
Perfekt
(e kryera)
Plusquamperfekt
(më se e kryera)
Perfekt
(e kryera)
Plusquamperfekt
(më se e kryera)
×Subjunktiv
Plusquamperfekt (më se e kryera)
×Jussiv
Plusquamperfekt (më se e kryera)
unë (ich) të kem afruar të kisha afruar le të kem afruar le të kisha afruar të paskësha afruar le të paskësha afruar
ti (du) të kesh afruar të kishe afruar le të kesh afruar le të kishe afruar të paskëshe afruar le të paskëshe afruar
ai (er), ajo (sie) të ketë afruar të kishte afruar le të ketë afruar le të kishte afruar të paskësh/paskej afruar le të paskësh/paskej afruar
ne (wir) të kemi afruar të kishim afruar le të kemi afruar le të kishim afruar të paskëshim afruar le të paskëshim afruar
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie) të keni afruar të kishit afruar le të keni afruar le të kishit afruar të paskëshit afruar le të paskëshit afruar
ata (sie m), ato (sie f) të kenë afruar të kishin afruar le të kenë afruar le të kishin afruar të paskëshin afruar le të paskëshin afruar
Konditional
(kushtore)
Imperativ
(urdhërore)
Admirativ
(habitore)
Präsens (e tashmja) → ¹Futur Imperfekt Perfekt (e kryera) → ²Futur Plusquamperfekt Präsensaffirmativ (e tashmjapohues) Präsensnegativ (e tashmjamohues) ×Konditional
Imperfekt(e pakryera)
×Konditional
Plusquamperfekt (më se e kryera)
unë (ich) do të afroja do të kisha afruar → 1. Person Singular Jussiv do të afruakësha do të paskësha afruar
ti (du) do të afroje do të kishe afruar afro! afroni! do të afruakëshe do të paskëshe afruar
ai (er), ajo (sie) do të afronte do të kishte afruar → 3. und 1. Person Singular/Plural Jussiv do të afruakësh /
do të afruakej
do të paskësh/paskej afruar
ne (wir) do të afronim do të kishim afruar do të afruakëshim do të paskëshim afruar
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie) do të afronit do të kishit afruar mos afro! mos afroni! do të afruakëshit do të paskëshit afruar
ata (sie m), ato (sie f) do të afronin do të kishin afruar → 3. Person Plural Jussiv do të afruakëshin do të paskëshin afruar
Konditional-Futur
(e ardhmja)
Futur
(Alternative Futurformen)
Futur
(e ardhmja)
¹Futur Imperfekt
(e ardhmja e së shkuarës)
Futur Perfekt
(e ardhmja e përparme)
²Futur Plusquamperfekt
(e ardhmja e përparme e së shkuarës)
Futur I
(e ardhmja)
Futur II
(e ardhmja e përparme)
unë (ich) do të afroj do të afroja do të kem afruar do të kisha afruar kam për të afruar kam për të pasë afruar
ti (du) do të afrosh do të afroje do të kesh afruar do të kishe afruar ke për të afruar ke për të pasë afruar
ai (er), ajo (sie) do të afrojë do të afronte do të ketë afruar do të kishte afruar ka për të afruar ka për të pasë afruar
ne (wir) do të afrojmë do të afronim do të kemi afruar do të kishim afruar kemi për të afruar kemi për të pasë afruar
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie) do të afroni do të afronit do të keni afruar do të kishit afruar keni për të afruar keni për të pasë afruar
ata (sie m), ato (sie f) do të afrojnë do të afronin do të kenë afruar do të kishin afruar kanë për të afruar kanë për të pasë afruar
Infinite Formen
Partizip
(pjesore)
Gerundium
(përcjellore)
Infinitiv
(paskajore)
Präsens
(e tashmja)
Perfekt
(e kryera)
Präsens
(e tashmja)
Perfekt
(e kryera)
Präsens
(e tashmja)
Perfekt
(e kryera)
aktiv (vepror) afruar pasë afruar duke afruar duke pasë afruar për të afruar për të pasë afruar
passiv (pësor) /
reflexiv (vetvetor)
u afruar qenë afruar duke u afruar duke qenë afruar për t’u afruar për të qenë afruar
Privativ Absolutiv Konjugationstyp Verbtyp
Präsens
(e tashmja)
Perfekt
(e kryera)
Präsens
(e tashmja)
Perfekt
(e kryera)
Konjugation I
Klasse I
Unterklasse 1a
-oj (aktiv)
-ohem (passiv)
regelmäßig
aktiv (vepror) pa afruar pa pasë afruar me të afruar me të pasë afruar Hilfsverben
passiv (pësor) /
reflexiv (vetvetor)
pa u afruar pa qenë afruar me t’u afruar me të qenë afruar kam („haben“) jam („sein“)
Sonstige Formen
Substantiv
(emër)
Adjektiv
(mbiemër)
m: afrim m: afrues f: afruese m: afrues
f: afruese
m: (i) afrueshëm
f: (e) afrueshme
m/Sg.: (i) afruar
m/Pl.: () afruar
f/Sg.: (e) afruar
f/Pl.: () afruara
[*] fjalorthi.com/zgjedho: „afroj“, Konjugation afrój.
[*] fjalorthi.com: „afroj“, Definition (aktiv) afrój.
[*] fjale.al: „afroj
[*] fjalorthi.com: „afroj“, Definition (passiv/reflexiv) afróhem.