accusare (Italienisch) Bearbeiten

Verb, transitiv Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens io accuso
tu accusi
lui, lei, Lei accusa
noi accusiamo
voi accusate
loro accusano
Imperfekt io accusavo
Historisches Perfekt io
Partizip II accusato
Konjunktiv II io accusassi
Imperativ tu accusa
voi accusate
Hilfsverb avere
Alle weiteren Formen: Flexion:accusare

Worttrennung:

ac·cu·sa·re

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:   accusare (Info)

Bedeutungen:

[1] beschuldigen, bezichtigen
[3] zeigen
[4] verspüren
[5] Recht: anklagen

Beispiele:

[1]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Italienischer Wikipedia-Artikel „accusare
[1] Vocabolario on line, Treccani: „accusare
[1] Corriere della Sera: il Sabatini Coletti. Dizionario della Lingua Italiana. Edizione onlineaccusare
[1] Gabrielli Aldo: Grande Dizionario Italiano, digitalisierte Ausgabe der 2008 bei HOEPLI erschienenen Auflage. Stichwort „accusare“.
[1] Renate Meier Brentano: Dizionario di Tedesco. Tedesco-Italiano, Italiano-Tedesco. Edizione Compatta, digitalisierte Ausgabe der 2008 bei HOEPLI erschienenen Auflage. Stichwort „accusare“.
[1] PONS Italienisch-Deutsch, Stichwort: „accusare
[1] LEO Italienisch-Deutsch, Stichwort: „accusare
[1] LingoStudy.de Italienisch-Deutsch, Stichwort: „accusare
[1] The Free Dictionary „accusare
[1] Uni Leipzig: Wortschatz-Portalaccusare
  In diesem Eintrag oder Abschnitt sind die Referenzen noch nicht geprüft und den Bedeutungen gar nicht oder falsch zugeordnet worden. Bitte hilf mit, dies zu verbessern!

accusare (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular accūsō
2. Person Singular accūsās
3. Person Singular accūsat
1. Person Plural accūsāmus
2. Person Plural accūsātis
3. Person Plural accūsant
Perfekt 1. Person Singular accūsāvī
Imperfekt 1. Person Singular accūsābam
Futur 1. Person Singular accūsābō
PPP accūsātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular accūsem
Imperativ Singular accūsā
Plural accūsāte
Alle weiteren Formen: Flexion:accusare

Worttrennung:

ac·cu·sa·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: anschuldigen, beschuldigen, tadeln, rügen, schelten
[2] transitiv, Recht: anklagen

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv causa → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Gegenwörter:

[1] excusare, laudare

Beispiele:

[1] „simul Alcumenae, quam vir insontem probri / Amphitruo accusat, veni ut auxilium feram:“ (Plaut. Amph. 869–870)[2]
[1] „quid me accusas, si facio officium meum?“ (Plaut. As. 173)[2]
[2]

Wortbildungen:

accusabilis, accusatio, accusativus, accusator, accusatrix, accusitare

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „accuso“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 72–73.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „accuso
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accuso“ Seite 27.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accuso“ Seite 27.
  2. 2,0 2,1 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).