Flexion:accusare

accusare (Konjugation) (Italienisch)

Konjugation des Verbes accusare:

Indikativ - indicativo
	Präsens presente	Imperfekt imperfetto	Historisches Perfekt passato remoto	Futur I futuro semplice
io	accuso	accusavo	accusai	accuserò
tu	accusi	accusavi	accusasti	accuserai
lui/ lei	accusa	accusava	accusò	accuserà
noi	accusiamo	accusavamo	accusammo	accuseremo
voi	accusate	accusavate	accusaste	accuserete
loro	accusano	accusavano	accusarono	accuseranno
	Perfekt passato prossimo	Plusquamperfekt trapassato prossimo	Historisches Plusquamperfekt trapassato remoto	Futur II futuro anteriore
io	ho accusato	avevo accusato	ebbi accusato	avrò accusato
tu	hai accusato	avevi accusato	avesti accusato	avrai accusato
lui/ lei	ha accusato	aveva accusato	ebbe accusato	avrà accusato
noi	abbiamo accusato	avevamo accusato	avemmo accusato	avremo accusato
voi	avete accusato	avevate accusato	aveste accusato	avrete accusato
loro	hanno accusato	avevano accusato	avevano accusato	avranno accusato
Konditional - conditionale, Konjunktiv - congiuntivo und Imperativ - imperativo
	Konditional condizionale presente	Konjunktiv Präsens congiuntivo presente	Konjunktiv Imperfekt congiuntivo imperfetto	Imperativ imperativo
io	accuserei	accusi	accusassi	—
tu	accuseresti	accusi	accusassi	accusa
lui / lei	accuserebbe	accusi	accusasse	accusi
noi	accuseremmo	accusiamo	accusassimo	accusiamo
voi	accusereste	accusiate	accusaste	accusate
loro	accuserebbero	accusino	accusassero	accusino
	Konditional II condizionale passato	Konjunktiv Perfekt congiuntivo passato	Konjunktiv Plusquamperfekt congiuntivo trapassato
io	avrei accusato	abbia accusato	avessi accusato
tu	avresti accusato	abbia accusato	avessi accusato
lui/ lei	avrebbe accusato	abbia accusato	avesse accusato
noi	avremmo accusato	abbiamo accusato	avessimo accusato
voi	avreste accusato	abbiate accusato	aveste accusato
loro	avrebbero accusato	abbiano accusato	avessero accusato
Partizip - participio, Gerundium - gerundio und Infinitiv - infinito
Partizip Präsens participio presente			accusante
Partizip Perfekt participio passato			accusato
Gerundium Präsens gerundio presente			accusando
Gerundium Perfekt gerundio passato			avendo accusato
Infinitiv Präsens infinito presente			accusare
Infinitiv Perfekt infinito passato			avere accusato

accusare (Konjugation) (Latein)

zurück zu accusare

Infinite Formen

Infinitive
	Infinitiv Präsens	Infinitiv Perfekt	Infinitiv Futur
Aktiv	accūsāre	accūsāvisse	accūsātūrum, -am, -um esse
Passiv	accūsārī	accūsātum, -am, -um esse	accūsātum īrī
Partizipien
	Präsens Aktiv	Perfekt Passiv	Futur Aktiv
	accūsāns	accūsātus, -a, -um	accūsātūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium	Gerundivum	Supinum I	Supinum II
accūsandī	accūsandus, -a, -um	accūsātum	accūsātū

Finite Formen

Imperativ

Person	Präsens		Futur
	Aktiv	Passiv	Aktiv	Passiv
Sg. 2. Pers.	accūsā!	accūsāre!	accūsātō!	accūsātor!
Sg. 3. Pers.			accūsātō!	accūsātor!
Pl. 2. Pers.	accūsāte!	accūsāminī!	accūsātōte!
Pl. 3. Pers.			accūsantō!	accūsantor!

Indikativ und Konjunktiv

Präsens
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	accūsō	accūsem	accūsor	accūser
Sg. 2. Pers.	accūsās	accūsēs	accūsāris	accūsēris
Sg. 3. Pers.	accūsat	accūset	accūsātur	accūsētur
Pl. 1. Pers.	accūsāmus	accūsēmus	accūsāmur	accūsēmur
Pl. 2. Pers.	accūsātis	accūsētis	accūsāminī	accūsēminī
Pl. 3. Pers.	accūsant	accūsent	accūsantur	accūsentur
Text
Imperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	accūsābam	accūsārem	accūsābar	accūsārer
Sg. 2. Pers.	accūsābās	accūsārēs	accūsābāris	accūsārēris
Sg. 3. Pers.	accūsābat	accūsāret	accūsābātur	accūsārētur
Pl. 1. Pers.	accūsābāmus	accūsārēmus	accūsābāmur	accūsārēmur
Pl. 2. Pers.	accūsābātis	accūsārētis	accūsābāminī	accūsārēminī
Pl. 3. Pers.	accūsābant	accūsārent	accūsābantur	accūsārentur
Text
Futur I
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	accūsābō		accūsābor
Sg. 2. Pers.	accūsābis		accūsāberis
Sg. 3. Pers.	accūsābit		accūsābitur
Pl. 1. Pers.	accūsābimus		accūsābimur
Pl. 2. Pers.	accūsābitis		accūsābiminī
Pl. 3. Pers.	accūsābunt		accūsābuntur
Text
Perfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	accūsāvī	accūsāverim	accūsātus, -a, -um sum	accūsātus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers.	accūsāvistī	accūsāveris	accūsātus, -a, -um es	accūsātus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers.	accūsāvit	accūsāverit	accūsātus, -a, -um est	accūsātus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers.	accūsāvimus	accūsāverimus	accūsātī, -ae, -a sumus	accūsātī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers.	accūsāvistis	accūsāveritis	accūsātī, -ae, -a estis	accūsātī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers.	accūsāvērunt	accūsāverint	accūsātī, -ae, -a sunt	accūsātī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	accūsāveram	accūsāvissem	accūsātus, -a, -um eram	accūsātus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers.	accūsāverās	accūsāvissēs	accūsātus, -a, -um erās	accūsātus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers.	accūsāverat	accūsāvisset	accūsātus, -a, -um erat	accūsātus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers.	accūsāverāmus	accūsāvissēmus	accūsātī, -ae, -a erāmus	accūsātī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers.	accūsāverātis	accūsāvissētis	accūsātī, -ae, -a erātis	accūsātī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers.	accūsāverant	accūsāvissent	accūsātī, -ae, -a erant	accūsātī, -ae, -a essent
Text
Futur II
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	accūsāverō		accūsātus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers.	accūsāveris		accūsātus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers.	accūsāverit		accūsātus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers.	accūsāverimus		accūsātī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers.	accūsāveritis		accūsātī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers.	accūsāverint		accūsātī, -ae, -a erunt