complacere (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular complaceō
2. Person Singular complacēs
3. Person Singular complacet
1. Person Plural complacēmus
2. Person Plural complacētis
3. Person Plural complacent
Perfekt 1. Person Singular complacuī
complacitus sum
Imperfekt 1. Person Singular complacēbam
Futur 1. Person Singular complacēbo
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular complaceam
Imperativ Singular complacē
Plural complacēte
Alle weiteren Formen: Flexion:complacere

Anmerkung zur Konjugation:

Das Verb complacere wird im Perfekt auch als Deponens gebraucht.[1][2]

Alternative Schreibweisen:

conplacere

Worttrennung:

com·pla·ce·re

Bedeutungen:

[1] intransitiv, mit Dativ oder absolut: jemandem gefallen
[2] unpersönlich, intransitiv: Zustimmung und/oder Zuspruch erhalten; genehmigt werden, gebilligt werden

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb placere → la mit dem Präfix con- → la[2]

Beispiele:

[1] „nam ego vos novisse credo iam ut sit pater meus, / quam liber harum rerum multarum siet / quantusque amator siet quod complacitum est semel.“ (Plaut. Amph. 104–106)[3]
[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „complaceo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1349.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „complaceo
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „complaceo“ Seite 413.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „complaceo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1349.
  2. 2,0 2,1 P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „complaceo“ Seite 413.
  3. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).