podziękować

podziękować (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
dziękować		podziękować
Zeitform	Person	Wortform
Futur	ja	podziękuję
	ty	podziękujesz
	on, ona, ono	podziękuje
Imperativ	Singular	podziękuj
Präteritum	on	podziękował
	ona	podziękowała
	oni	podziękowali
Adverbialpartizip		Partizip Passiv
podziękowawszy		—
Alle weiteren Formen: Flexion:podziękować

Worttrennung:

po·dzię·ko·wać

Aussprache:

IPA: [pɔd͡ʑɛŋˈkɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele:

podziękować^(Info)

Bedeutungen:

[1] intransitiv, mit Dativ: jemandem seinen Dank aussprechen; danken, sich bedanken

[2] intransitiv, mit za und Akkusativ: auf etwas (dankend) verzichten

[3] intransitiv: etwas auf höfliche Weise nicht annehmen; dankend ablehnen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb dziękować ^→ pl mit dem Präfix po- ^→ pl

Beispiele:

[1] „Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem, / (Gdy od płaczącéj matki, pod Twoję opiekę / Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę; / I zaraz mogłem pieszo, do Twych świątyń progu / Iść za wrócone życie podziękować Bogu;) / Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.“^[1]

[2]

[3] „Matka chciała mnie poczęstować kurczęciem z mizerją, alem podziękował.“^[2]

Übersetzungen

[1] intransitiv, mit Dativ: jemandem seinen Dank aussprechen; danken, sich bedanken

Deutsch: danken, sich bedanken

[2] intransitiv, mit za und Akkusativ: auf etwas (dankend) verzichten

Deutsch: (dankend) verzichten

[3] intransitiv: etwas auf höfliche Weise nicht annehmen; dankend ablehnen

Deutsch: dankend ablehnen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „podziękować“

[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „podziękować“

[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „podziękować“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „podziękować“

Quellen:

↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 8.
↑ Bolesław Prus: Nic nie ginie!. In: Pisma Bolesława Prusa. Tom XXV: Nowele, opowiadania, fragmenty. Tom IV, Gebethner i Wolff, Warszawa 1935 (Wikisource) , Seite 154.

[1] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 8.

[2] Bolesław Prus: Nic nie ginie!. In: Pisma Bolesława Prusa. Tom XXV: Nowele, opowiadania, fragmenty. Tom IV, Gebethner i Wolff, Warszawa 1935 (Wikisource) , Seite 154.

[1]

[2]