genta (Färöisch) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Unbestimmt Bestimmt Unbestimmt Bestimmt
Nominativ genta gentan gentur genturnar
Akkusativ gentu gentuna gentur genturnar
Dativ gentu gentuni gentum gentunum
Genitiv gentu gentunnar genta gentanna
 
[1] Tvær fittar gentur í føroyskum klæðum

Worttrennung:

genta, Plural: gent·ur

Aussprache:

IPA: [ˈd͡ʒɛnta]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Mädchen (weibliches Kind)
[2] unverheiratete (junge) Frau
[3] Dienstmädchen, Magd, Arbeiterin
[4] feste Partnerin; Freundin, Flamme, Geliebte

Herkunft:

Aus germanisch *gantjōn „Mädchen“ bildete sich altnordisch genta. [Quellen fehlen]

Synonyme:

[1] gentubarn, gentuhviril, gentuóviti
[3] arbeiðsgenta, arbeiðskona

Gegenwörter:

[1] drongur

Oberbegriffe:

[2] kvinna, kona

Unterbegriffe:

[1] smágenta
[3] fiskagenta

Beispiele:

[1] Ein lítil genta gekk í sunnudagsskúla.
Ein kleines Mädchen ging zur Sonntagsschule. (Titel eines Kinderliedes)
[1] Eg eigi eina lítla gentu.
Ich habe ein kleines Mädchen.
[1, 2] Hann hevði forelskað seg í eini gentu.
Er hat sich in ein Mädchen verliebt.
[2] Hann fann sær gentu.
Er fand ein Mädchen für sich.
[2] Hon er vorðin ein vøkur ung genta.
Aus ihr ist ein schönes junges Mädchen geworden.
[2] Hvussu veit ein genta, um ein drongur dámar hana?
Wie weiß ein Mädchen, ob ein Junge sie mag?
[2] Og tann unga genta, ið konginum líkar, skal so verða drotning í staðin fyri Vasti.
Und das Mädchen, das dem König gefällt, werde Königin an Waschtis statt. (Ester 2:4)
[3] Hon hevði altíð onkra gentu at hjálpa sær.
Sie hatte immer irgendein Mädchen, das ihr half.
[4] Hon er genta mítt.
Sie ist meine Freundin.

Wortbildungen:

gentubátur, gentubók, gentukór, gentuligur, gentulókur, gentunavn, genturippa, genturóður, gentuskóti, gentuskúli, gentusnøkil, gentuspæl

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2, 4] Ulf Timmermann (Herausgeber): Føroyskt-týsk orðabók. 1. Auflage. Orðabókagrunnurin, Tórshavn 2013, ISBN 978-99918-802-5-9, Seite 258.
[1–4] Sprotin Føroyskt–Enskt, Stichwort „genta“