płakać
płakać (Polnisch)
BearbeitenAspekt | ||
---|---|---|
imperfektiv | perfektiv | |
płakać | — | |
Zeitform | Person | Wortform |
Präsens | ja | płaczę |
ty | płaczesz | |
on, ona, ono | płacze | |
Imperativ | Singular | płacz |
Präteritum | on | płakał |
ona | płakała | |
oni | płakali | |
Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
płacząc | płaczący | płakany |
Alle weiteren Formen: Flexion:płakać |
Worttrennung:
- pła·kać
Aussprache:
- IPA: [ˈpwakat͡ɕ]
- Hörbeispiele: płakać (Info)
Bedeutungen:
- [1] intransitiv: Tränen vergießen; weinen
- [2] intransitiv: Trauer über etwas empfinden; beklagen, wehklagen, jammern
- [3] intransitiv: jemandem unter Tränen Vorwürfe machen; klagen, beklagen
- [4] transitiv, veraltet: beweinen
- [5] intransitiv, veraltet: etwas fordern, sich nach etwas sehnen
Synonyme:
- [4] opłakiwać
Sinnverwandte Wörter:
- [1] beczeć
- [2] biadać, lamentować, ubolewać
- [3] narzekać, skarżyć się, utyskiwać, żalić się
Beispiele:
- [1] „Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem, / (Gdy od płaczącéj matki, pod Twoję opiekę / Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę; / I zaraz mogłem pieszo, do Twych świątyń progu / Iść za wrócone życie podziękować Bogu;) / Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.“[1]
- [2]
Charakteristische Wortkombinationen:
Übersetzungen
Bearbeiten- [1–3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „płakać“
- [1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „płakać“
- [1–5] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „płakać“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „płakać“
Quellen:
- ↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 8.