adducere (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular addūcō
2. Person Singular addūcis
3. Person Singular addūcit
1. Person Plural addūcimus
2. Person Plural addūcitis
3. Person Plural addūcunt
Perfekt 1. Person Singular addūxī
Imperfekt 1. Person Singular addūcēbam
Futur 1. Person Singular addūcam
PPP addūctus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular addūcam
Imperativ Singular addūc
Plural addūcite
Alle weiteren Formen: Flexion:adducere

Worttrennung:

ad·du·ce·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: jemanden an einen bestimmten Ort führen; herbeiführen, hinführen, herbeibringen, hinbringen, mitbringen, begleiten
[2] transitiv: etwas an etwas führen; heranführen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb ducere → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Beispiele:

[1] „ego huc ab navi mecum adducam Naucratem.“ (Plaut. Amph. 854)[2]
[1] „quin huc adducis meum cognatum Naucratem, / testem quem dudum te adducturum dixeras / te huc non venisse?“ (Plaut. Amph. 918–920)[2]
[1] „sic hoc respondit mihi: / ‚[…] si erum vis Demaenetum, / quem ego novi, adduce: argentum non morabor quin feras.‘ / ego me dixeram adducturum et me domi praesto fore;“ (Plaut. As. 352–356)[2]
[2] „ad pedes quando adligatumst aequom centumpondium, / ubi manus manicae complexae sunt atque adductae ad trabem, / nec dependes nec propendes — quin malus nequamque sis.“ (Plaut. As. 303–305)[2]

Wortbildungen:

adductio, adductor, adductus

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adduco“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 110–112.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adduco
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adduco“ Seite 42–43.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adduco“ Seite 42.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).