Flexion:ridere

ridere (Konjugation) (Italienisch)

Konjugation des Verbes ridere:

Indikativ - indicativo
	Präsens presente	Imperfekt imperfetto	Historisches Perfekt passato remoto	Futur I futuro semplice
io	rido	ridevo	risi	riderò
tu	ridi	ridevi	ridesti	riderai
lui/ lei	ride	rideva	rise	riderà
noi	ridiamo	ridevamo	ridemmo	rideremo
voi	ridete	ridevate	rideste	riderete
loro	ridono	ridevano	risero	rideranno
	Perfekt passato prossimo	Plusquamperfekt trapassato prossimo	Historisches Plusquamperfekt trapassato remoto	Futur II futuro anteriore
io	ho riso	avevo riso	ebbi riso	avrò riso
tu	hai riso	avevi riso	avesti riso	avrai riso
lui/ lei	ha riso	aveva riso	ebbe riso	avrà riso
noi	abbiamo riso	avevamo riso	avemmo riso	avremo riso
voi	avete riso	avevate riso	aveste riso	avrete riso
loro	hanno riso	avevano riso	avevano riso	avranno riso
Konditional - conditionale, Konjunktiv - congiuntivo und Imperativ - imperativo
	Konditional condizionale presente	Konjunktiv Präsens congiuntivo presente	Konjunktiv Imperfekt congiuntivo imperfetto	Imperativ imperativo
io	riderei	rida	ridessi	—
tu	rideresti	rida	ridessi	ridi
lui / lei	riderebbe	rida	ridesse	rida
noi	rideremmo	ridiamo	ridessimo	ridiamo
voi	ridereste	ridiate	rideste	ridete
loro	riderebbero	ridano	ridessero	ridano
	Konditional II condizionale passato	Konjunktiv Perfekt congiuntivo passato	Konjunktiv Plusquamperfekt congiuntivo trapassato
io	avrei riso	abbia riso	avessi riso
tu	avresti riso	abbia riso	avessi riso
lui/ lei	avrebbe riso	abbia riso	avesse riso
noi	avremmo riso	abbiamo riso	avessimo riso
voi	avreste riso	abbiate riso	aveste riso
loro	avrebbero riso	abbiano riso	avessero riso
Partizip - participio, Gerundium - gerundio und Infinitiv - infinito
Partizip Präsens participio presente			ridente
Partizip Perfekt participio passato			riso
Gerundium Präsens gerundio presente			ridendo
Gerundium Perfekt gerundio passato			avendo riso
Infinitiv Präsens infinito presente			ridere
Infinitiv Perfekt infinito passato			avere riso

rīdēre (Konjugation) Latein

zurück zu ridere

Infinite Formen

Infinitive
	Infinitiv Präsens	Infinitiv Perfekt	Infinitiv Futur
Aktiv	rīdēre	rīsisse	rīsūrum, -am, -um esse
Passiv	rīdērī	rīsum, -am, -um esse	rīsum īrī
Partizipien
	Präsens Aktiv	Perfekt Passiv	Futur Aktiv
	rīdēns	rīsus, -a, -um	rīsūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium	Gerundivum	Supinum I	Supinum II
rīdendī	rīdendus, -a, -um	rīsum	rīsū

Finite Formen

Imperativ

Person	Präsens		Futur
	Aktiv	Passiv	Aktiv	Passiv
Sg. 2. Pers.	rīdē!	rīdēre!	rīdētō!	rīdētor!
Sg. 3. Pers.			rīdētō!	rīdētor!
Pl. 2. Pers.	rīdēte!	rīdēminī!	rīdētōte!
Pl. 3. Pers.			rīdentō!	rīdentor!

Indikativ und Konjunktiv

Präsens
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	rīdeō	rīdeam	rīdeor	rīdear
Sg. 2. Pers.	rīdēs	rīdeās	rīdēris	rīdeāris
Sg. 3. Pers.	rīdet	rīdeat	rīdētur	rīdeātur
Pl. 1. Pers.	rīdēmus	rīdeāmus	rīdēmur	rīdeāmur
Pl. 2. Pers.	rīdētis	rīdeātis	rīdēmini	rīdeāminī
Pl. 3. Pers.	rīdent	rīdeant	rīdentur	rīdeantur
Text
Imperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	rīdēbam	rīdērem	rīdēbar	rīdērer
Sg. 2. Pers.	rīdēbās	rīdērēs	rīdēbāris	rīdērēris
Sg. 3. Pers.	rīdēbat	rīdēret	rīdēbātur	rīdērētur
Pl. 1. Pers.	rīdēbāmus	rīdērēmus	rīdēbāmur	rīdērēmur
Pl. 2. Pers.	rīdēbātis	rīdērētis	rīdēbāminī	rīdērēminī
Pl. 3. Pers.	rīdēbant	rīdērent	rīdēbantur	rīdērentur
Text
Futur I
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	rīdēbō		rīdēbor
Sg. 2. Pers.	rīdēbis		rīdēberis
Sg. 3. Pers.	rīdēbit		rīdēbitur
Pl. 1. Pers.	rīdēbimus		rīdēbimur
Pl. 2. Pers.	rīdēbitis		rīdēbiminī
Pl. 3. Pers.	rīdēbunt		rīdēbuntur
Text
Perfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	rīsī	rīserim	rīsus, -a, -um sum	rīsus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers.	rīsistī	rīseris	rīsus, -a, -um es	rīsus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers.	rīsit	rīserit	rīsus, -a, -um est	rīsus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers.	rīsimus	rīserimus	rīsī, -ae, -a sumus	rīsī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers.	rīsistis	rīseritis	rīsī, -ae, -a estis	rīsī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers.	rīsērunt	rīserint	rīsī, -ae, -a sunt	rīsī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	rīseram	rīsissem	rīsus, -a, -um eram	rīsus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers.	rīserās	rīsissēs	rīsus, -a, -um erās	rīsus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers.	rīserat	rīsisset	rīsus, -a, -um erat	rīsus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers.	rīserāmus	rīsissēmus	rīsī, -ae, -a erāmus	rīsī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers.	rīserātis	rīsissētis	rīsī, -ae, -a erātis	rīsī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers.	rīserant	rīsissent	rīsī, -ae, -a erant	rīsī, -ae, -a essent
Text
Futur II
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	rīserō		rīsus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers.	rīseris		rīsus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers.	rīserit		rīsus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers.	rīserimus		rīsī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers.	rīseritis		rīsī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers.	rīserint		rīsī, -ae, -a erunt