Singular Plural
Nominativ nauka nauki
Genitiv nauki nauk
Dativ nauce naukom
Akkusativ naukę nauki
Instrumental nauką naukami
Lokativ nauce naukach
Vokativ nauko nauki

Worttrennung:

na·u·ka, Plural: na·u·ki

Aussprache:

IPA: [naˈuka]
Hörbeispiele:   nauka (Info)

Bedeutungen:

[1] systematisch geordnete Gesamtheit des menschlichen Wissens; Wissenschaft
[2] Forschungsdisziplin, die sich auf einen Teilbereich der Wirklichkeit bezieht; Wissenschaft
[3] Verbund von Ansichten, die eine systematiserte Einheit bilden; Lehre
[4] Bildung: Lernen, Studium, Ausbildung

Sinnverwandte Wörter:

[3] doktryna, teoria
[4] edukacja, studia

Beispiele:

[1]
[4] „Podróżny do folwarku nie biegł sług zapytać, / Odemknął, wbiegł do domu, pragnął go powitać, / Dawno domu niewidział; bo w dalekiém mieście / Kończył nauki, końca doczekał nareszcie.“[1]

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „nauka
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „nauka
[1–4] Słownik Języka Polskiego – PWN: „nauka
[1–4] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „nauka
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „nauka

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9–10.