aspectus (Latein) Bearbeiten

Substantiv, m Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ aspectus aspectūs
Genitiv aspectūs aspectuum
Dativ aspectuī aspectibus
Akkusativ aspectum aspectūs
Vokativ aspectus aspectūs
Ablativ aspectū aspectibus

Alternative Schreibweisen:

adspectus

Worttrennung:

a·spec·tus, Genitiv: a·spec·tus

Bedeutungen:

[1] Vorgang, etwas anzusehen; Betrachtung, Anblick
[2] sichtbare Form; Aussehen, Anblick

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb aspicere → la mit dem Suffix -tus → la[1]

Beispiele:

[1]
[1] „altera est crispa, apiacon vocatur: haec est natura et aspectu bona, ad curationem validior est quam quae supra scripta est.“ (Cato agr. 157,2)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aspectus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 620-621.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aspectus
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aspectus“ Seite 200.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aspectus“ Seite 200.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 107–108.