Zeitform Person Wortform
Präsens ioadisco
tuadisci
lui, lei, Leiade
noiadiamo
voiadite
loroadiscono
Imperfekt ioadivo
Historisches Perfekt io
Partizip II adito
Konjunktiv II ioadissi
Imperativ tuadisci
voiadite
Hilfsverb avere
Alle weiteren Formen: Flexion:adire

Worttrennung:

ad·i·re

Aussprache:

IPA: [aˈdiːre]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] transitiv: Recht: beschreiten

Herkunft:

vom lateinischen Verb adire  la[1]

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] PONS Italienisch-Deutsch, Stichwort: „adire
[1] LEO Italienisch-Deutsch, Stichwort: „adire

Quellen:

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular adeō
2. Person Singularadīs
3. Person Singularadit
1. Person Pluraladīmus
2. Person Pluraladītis
3. Person Pluraladeunt
Perfekt 1. Person Singularadiī
Imperfekt 1. Person Singularadībam
Futur 1. Person Singularadībō
PPP aditum
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularadeam
Imperativ Singularadī
Pluraladīte
Alle weiteren Formen: Flexion:adire

Worttrennung:

ad·i·re

Bedeutungen:

[1] hinzugehen, herangehen, sich nähern
[2] sich an jemanden wenden, jemanden bitten, jemanden fragen
[3] jemanden angreifen, jemanden attackieren

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb ire  la mit dem Präfix ad-  la[1]

Beispiele:

[1] Adeo ad Marcum.
Ich nähere mich Markus.
[1] „So. nonne erae meae nuntiare quod erus meu’ iussit licet? / Me. tuae si quid vis nuntiare: hanc nostram adire non sinam.“ (Plaut. Amph. 452–453)[2]
[1] „quae priu’ quam istam adii atque amans ego animum meum isti dedi, / sordido vitam oblectabas pane in pannis inopia,“ (Plaut. As. 141–142)[2]
[2] Adeo Marcum.
Ich wende mich an Markus.

Wortbildungen:

adibilis, aditare, aditio, aditus

Übersetzungen

Bearbeiten
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „2. adeo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 113-114.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adeo¹“ Seite 43.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adeo¹“ Seite 43.
  2. 1 2 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).