Flexion:hopen

hopen (Konjugation) (Niederländisch)

Aktiv
Infinitive			nichterweitert			erweitert
imperfektiv	gegenwärtig		hopen			te hopen
	zukünftig		zullen hopen			te zullen hopen
perfektiv	gegenwärtig		hebben gehoopt			te hebben gehoopt
	zukünftig		gehoopt zullen hebben			gehoopt te zullen hebben
	Partizip I		Partizip II			Imperativ		Konjunktiv I
	hopend		gehoopt			sg. hoop	pl. (veraltet) hoopt	hope
Indikativ	Singular					Plural
Imperfektiv	1. Person	2. Person			3. Person	1. Person	2. Person	3. Person
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
Präsens (o.t.t.)	hoop	hoopt	hoopt	hoopt	hoopt	hopen	hopen	hopen
Präteritum (o.v.t.)	hoopte	hoopte	hoopte	hoopte	hoopte	hoopten	hoopten	hoopten
Futur (o.t.t.t.)	zal hopen	zult/zal hopen	zult/zal hopen	zult hopen	zal hopen	zullen hopen	zullen hopen	zullen hopen
Konditional (o.v.t.t.)	zou hopen	zou hopen	zou(dt) hopen	zoudt hopen	zou hopen	zouden hopen	zouden hopen	zouden hopen
Perfektiv	1. Person	2. Person			3. Person	1. Person	2. Person	3. Person
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
Präsensperfekt (v.t.t.)	heb gehoopt	hebt gehoopt	hebt/heeft gehoopt	hebt gehoopt	heeft gehoopt	hebben gehoopt	hebben gehoopt	hebben gehoopt
Präteritumperfekt (v.v.t.)	had gehoopt	had gehoopt	had gehoopt	hadt gehoopt	had gehoopt	hadden gehoopt	hadden gehoopt	hadden gehoopt
Futurperfekt (v.t.t.t.)	zal gehoopt hebben	zal/zult gehoopt hebben	zult/zal gehoopt hebben	zult gehoopt hebben	zal gehoopt hebben	zullen gehoopt hebben	zullen gehoopt hebben	zullen gehoopt hebben
Konditionalperfekt (v.v.t.t.)	zou gehoopt hebben	zou gehoopt hebben	zou/zoudt gehoopt hebben	zoudt gehoopt hebben	zou gehoopt hebben	zouden gehoopt hebben	zouden gehoopt hebben	zouden gehoopt hebben
Unpersönliches Passiv
	imperfektiv				perfektiv
Präsens	er wordt gehoopt				er is gehoopt
Präteritum	er werd gehoopt				er was gehoopt
Futur	er zal gehoopt worden				er zal gehoopt zijn
Konditional	er zou gehoopt worden				er zou gehoopt zijn