Flexion:aspirare

aspirare (Konjugation) (Italienisch)

Konjugation des Verbes aspirare:

Indikativ - indicativo
	Präsens presente	Imperfekt imperfetto	Historisches Perfekt passato remoto	Futur I futuro semplice
io	aspiro	aspiravo	aspirai	aspirerò
tu	aspiri	aspiravi	aspirasti	aspirerai
lui/ lei	aspira	aspirava	aspirò	aspirerà
noi	aspiriamo	aspiravamo	aspirammo	aspireremo
voi	aspirate	aspiravate	aspiraste	aspirerete
loro	aspirano	aspiravano	aspirarono	aspireranno
	Perfekt passato prossimo	Plusquamperfekt trapassato prossimo	Historisches Plusquamperfekt trapassato remoto	Futur II futuro anteriore
io	ho aspirato	avevo aspirato	ebbi aspirato	avrò aspirato
tu	hai aspirato	avevi aspirato	avesti aspirato	avrai aspirato
lui/ lei	ha aspirato	aveva aspirato	ebbe aspirato	avrà aspirato
noi	abbiamo aspirato	avevamo aspirato	avemmo aspirato	avremo aspirato
voi	avete aspirato	avevate aspirato	aveste aspirato	avrete aspirato
loro	hanno aspirato	avevano aspirato	avevano aspirato	avranno aspirato
Konditional - conditionale, Konjunktiv - congiuntivo und Imperativ - imperativo
	Konditional condizionale presente	Konjunktiv Präsens congiuntivo presente	Konjunktiv Imperfekt congiuntivo imperfetto	Imperativ imperativo
io	aspirerei	aspiri	aspirassi	—
tu	aspireresti	aspiri	aspirassi	aspira
lui / lei	aspirerebbe	aspiri	aspirasse	aspiri
noi	aspireremmo	aspiriamo	aspirassimo	aspiriamo
voi	aspirereste	aspiriate	aspiraste	aspirate
loro	aspirerebbero	aspirino	aspirassero	aspirino
	Konditional II condizionale passato	Konjunktiv Perfekt congiuntivo passato	Konjunktiv Plusquamperfekt congiuntivo trapassato
io	avrei aspirato	abbia aspirato	avessi aspirato
tu	avresti aspirato	abbia aspirato	avessi aspirato
lui/ lei	avrebbe aspirato	abbia aspirato	avesse aspirato
noi	avremmo aspirato	abbiamo aspirato	avessimo aspirato
voi	avreste aspirato	abbiate aspirato	aveste aspirato
loro	avrebbero aspirato	abbiano aspirato	avessero aspirato
Partizip - participio, Gerundium - gerundio und Infinitiv - infinito
Partizip Präsens participio presente			aspirante
Partizip Perfekt participio passato			aspirato
Gerundium Präsens gerundio presente			aspirando
Gerundium Perfekt gerundio passato			avendo aspirato
Infinitiv Präsens infinito presente			aspirare
Infinitiv Perfekt infinito passato			avere aspirato

aspirare (Konjugation) (Latein)

zurück zu aspirare

Infinite Formen

Infinitive
	Infinitiv Präsens	Infinitiv Perfekt	Infinitiv Futur
Aktiv	aspīrāre	aspīrāvisse	aspīrātūrum, -am, -um esse
Passiv	aspīrārī	aspīrātum, -am, -um esse	aspīrātum īrī
Partizipien
	Präsens Aktiv	Perfekt Passiv	Futur Aktiv
	aspīrāns	aspīrātus, -a, -um	aspīrātūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium	Gerundivum	Supinum I	Supinum II
aspīrandī	aspīrandus, -a, -um	aspīrātum	aspīrātū

Finite Formen

Imperativ

Person	Präsens		Futur
	Aktiv	Passiv	Aktiv	Passiv
Sg. 2. Pers.	aspīrā!	aspīrāre!	aspīrātō!	aspīrātor!
Sg. 3. Pers.			aspīrātō!	aspīrātor!
Pl. 2. Pers.	aspīrāte!	aspīrāminī!	aspīrātōte!
Pl. 3. Pers.			aspīrantō!	aspīrantor!

Indikativ und Konjunktiv

Präsens
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aspīrō	aspīrem	aspīror	aspīrer
Sg. 2. Pers.	aspīrās	aspīrēs	aspīrāris	aspīrēris
Sg. 3. Pers.	aspīrat	aspīret	aspīrātur	aspīrētur
Pl. 1. Pers.	aspīrāmus	aspīrēmus	aspīrāmur	aspīrēmur
Pl. 2. Pers.	aspīrātis	aspīrētis	aspīrāminī	aspīrēminī
Pl. 3. Pers.	aspīrant	aspīrent	aspīrantur	aspīrentur
Text
Imperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aspīrābam	aspīrārem	aspīrābar	aspīrārer
Sg. 2. Pers.	aspīrābās	aspīrārēs	aspīrābāris	aspīrārēris
Sg. 3. Pers.	aspīrābat	aspīrāret	aspīrābātur	aspīrārētur
Pl. 1. Pers.	aspīrābāmus	aspīrārēmus	aspīrābāmur	aspīrārēmur
Pl. 2. Pers.	aspīrābātis	aspīrārētis	aspīrābāminī	aspīrārēminī
Pl. 3. Pers.	aspīrābant	aspīrārent	aspīrābantur	aspīrārentur
Text
Futur I
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aspīrābō		aspīrābor
Sg. 2. Pers.	aspīrābis		aspīrāberis
Sg. 3. Pers.	aspīrābit		aspīrābitur
Pl. 1. Pers.	aspīrābimus		aspīrābimur
Pl. 2. Pers.	aspīrābitis		aspīrābiminī
Pl. 3. Pers.	aspīrābunt		aspīrābuntur
Text
Perfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aspīrāvī	aspīrāverim	aspīrātus, -a, -um sum	aspīrātus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers.	aspīrāvistī	aspīrāveris	aspīrātus, -a, -um es	aspīrātus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers.	aspīrāvit	aspīrāverit	aspīrātus, -a, -um est	aspīrātus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers.	aspīrāvimus	aspīrāverimus	aspīrātī, -ae, -a sumus	aspīrātī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers.	aspīrāvistis	aspīrāveritis	aspīrātī, -ae, -a estis	aspīrātī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers.	aspīrāvērunt	aspīrāverint	aspīrātī, -ae, -a sunt	aspīrātī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aspīrāveram	aspīrāvissem	aspīrātus, -a, -um eram	aspīrātus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers.	aspīrāverās	aspīrāvissēs	aspīrātus, -a, -um erās	aspīrātus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers.	aspīrāverat	aspīrāvisset	aspīrātus, -a, -um erat	aspīrātus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers.	aspīrāverāmus	aspīrāvissēmus	aspīrātī, -ae, -a erāmus	aspīrātī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers.	aspīrāverātis	aspīrāvissētis	aspīrātī, -ae, -a erātis	aspīrātī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers.	aspīrāverant	aspīrāvissent	aspīrātī, -ae, -a erant	aspīrātī, -ae, -a essent
Text
Futur II
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aspīrāverō		aspīrātus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers.	aspīrāveris		aspīrātus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers.	aspīrāverit		aspīrātus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers.	aspīrāverimus		aspīrātī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers.	aspīrāveritis		aspīrātī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers.	aspīrāverint		aspīrātī, -ae, -a erunt