Τετάρτη

Τετάρτη (Neugriechisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	η Τετάρτη	οι Τετάρτες
Genitiv	της Τετάρτης	των Τετάρτων
Akkusativ	την Τετάρτη	τις Τετάρτες
Vokativ	Τετάρτη	Τετάρτες

Worttrennung:

Τε·τάρ·τη, Plural: Τε·τάρ·τες

Aussprache:

IPA: [tɛˈtaɾti], Plural: [tɛˈtaɾtɛs]

Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] dritter Wochentag; Mittwoch

Herkunft:

Erbwort aus dem hellenistischen Τετάρτη ‚vierter Tag nach dem Sabbat‘, das seinerseits ein Konversion des Zahlworts τέταρτος (tetartos^☆) ^→ grc ‚vierter‘ ist^[1]

Oberbegriffe:

[1] μέρα

Beispiele:

[1] Σήμερα είναι Τετάρτη.

Heute ist Mittwoch.