Singular Plural
Nominativ puchacz puchacze
Genitiv puchacza puchaczy
Dativ puchaczowi puchaczom
Akkusativ puchacza puchacze
Instrumental puchaczem puchaczami
Lokativ puchaczu puchaczach
Vokativ puchaczu puchacze
 
[1] puchacz – ein Uhu

Worttrennung:

pu·chacz, Plural: pu·cha·cze

Aussprache:

IPA: [ˈpuxat͡ʃ], Plural: [puˈxat͡ʃɛ]
Hörbeispiele:   puchacz (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Zoologie, Ornithologie: Uhu (Bubo bubo)

Herkunft:

seit dem 15. Jahrhundert bezeugtes Erbwort, das lautmalerisch nach dem Ruf puhu gebildet worden ist; ebenso ukrainisch пугач (puhač→ uk und weißrussisch пугач (puhač→ be und пуґач (pugač→ be[1]

Oberbegriffe:

[1] sowa, ptak, kręgowiec, zwierzę

Beispiele:

[1] „I cisza nastała w gospodzie, lesie, na świecie, tylko puchacz gdzieś zdala coś wróżył odzywając się posępnie.“[2]
Und Stille kehrte im Gasthaus, im Wald, auf der Welt ein, nur ein Uhu verhieß etwas irgendwo aus der Ferne, indem er finster rief.

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „puchacz
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „puchacz
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „puchacz
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „puchacz

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 502
  2. Wikisource-Quellentext „Józef Ignacy Kraszewski, Historya prawdziwa o Petrku Właście palatynie którego zwano Duninem, Tom I, Rozdział II
Ähnliche Wörter:
pukać, puchar