memorare (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular memorō
2. Person Singular memorās
3. Person Singular memorat
1. Person Plural memorāmus
2. Person Plural memorātis
3. Person Plural memorant
Perfekt 1. Person Singular memorāvī
Imperfekt 1. Person Singular memorābam
Futur 1. Person Singular memorābō
PPP memorātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular memorem
Imperativ Singular memorā
Plural memorāte
Alle weiteren Formen: Flexion:memorare

Worttrennung:

me·mo·ra·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: in Erinnerung rufen; erwähnen, berichten, darlegen, erzählen, nennen

Beispiele:

[1] „nam quid ego memorem (ut alios in tragoediis / vidi, Neptunum, Virtutem, Victoriam, / Martem, Bellonam commemorare quae bona / vobis fecissent) quis benefactis meu’ pater, / deorum regnator, architectust omnibus?“ (Plaut. Amph. prol. 41–45)[1]

Wortbildungen:

commemorare

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „memoro“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 870-871.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „memoro

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 41–45.