dūmus (Latein) Bearbeiten

Substantiv, m Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ dūmus dūmī
Genitiv dūmī dūmōrum
Dativ dūmō dūmīs
Akkusativ dūmum dūmōs
Vokativ dūme dūmī
Ablativ dūmō dūmīs

Worttrennung:

du·mus, Plural: du·mi

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Botanik: Gestrüpp, Gebüsch

Beispiele:

[1] „Ego autem cum omnia conlustrarem oculis — est enim ad portas Agragantinas magna frequentia sepulcrorum —, animum adverti columellam non multum e dumis eminentem, in qua inerat sphaerae figura et cylindri.“[1]
[1] „pascuntur vero silvas et summa Lycaei
horrentisque rubos et amantis ardua dumos;“[2]
[1] „tum tenuis dare rusus aquas et pascere rusus
solis ad occasum, cum frigidus aera vesper
temperat, et saltus reficit iam roscida luna,
litoraque alcyonem resonant, acalanthida dumi.[3]
[1] „hinc ad Tarpeiam sedem et Capitolia ducit,
aurea nunc, olim silvestribus horrida dumis.[4]

Wortbildungen:

[1] dumalis, dumescere, dumetum, dumicola, dumosus

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „dumus“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 170

Quellen:

  1. Marcus Tullius Cicero, Tusculanae disputationes, 5, 65
  2. Publius Vergilius Maro, Georgica, 3, 314–315
  3. Publius Vergilius Maro, Georgica, 3, 335–338
  4. Publius Vergilius Maro, Aeneis, 8, 347–348
Ähnliche Wörter:
domus, dominus