córka (Polnisch) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Singular Plural
Nominativ córka córki
Genitiv córki córek
Dativ córce córkom
Akkusativ córkę córki
Instrumental córką córkami
Lokativ córce córkach
Vokativ córko córki

Worttrennung:

cór·ka, Plural: cór·ki

Aussprache:

IPA: [ˈt͡surka], Plural: [ˈt͡surci]
Hörbeispiele:   córka (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] weiblicher Nachkomme: Tochter

Herkunft:

seit dem 15. Jahrhundert bezeugter Diminutiv zu dem altpolnischen cora (polnisch córa → pl), das seinerseits auf das urslawische *dъkti (Genitiv: *dъktere) zurückgeht, das sich wiederum auf das indogermanische *dʰugʰ(ə)ter- zurückführen lässt; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit altteschechisch dci, tschechisch dcera → cs und dcerka → cs, slowakisch dcéra → sk, russisch дочь (dočʹ→ ru und дочка (dočka→ ru, ukrainisch доч (doč→ uk und дочка (dočka→ uk, slowenisch hči → sl, serbisch кћи (kći→ sr und bulgarisch дъщеря (dăšterja→ bg sowie ferner mit litauisch duktė → lt, gotisch daughter, deutsch Tochter, englisch daughter → en, altgriechisch θυγάτηρ (thygatēr→ grc und sanskrit दुहिता (duhitā) → sa[1][2][3][4]

Synonyme:

[1] córa

Gegenwörter:

[1] matka, ojciec

Männliche Wortformen:

[1] syn

Verkleinerungsformen:

[1] córeczka

Oberbegriffe:

[1] dziecko, potomek

Unterbegriffe:

[1] bliźniaczka, córka chrzestna, córka naturalna, jeydanaczka, pasierbica
[1] burmistrzówna, cezarzówna, hrabianka, infantka, kniaziówna, królewna, księżniczka, panienka, wojewodzianka

Beispiele:

[1] Moja córka zdała wszystkie egzaminy maturalne.
Meine Tochter hat alle Abiturprüfungen bestanden.

Sprichwörter:

[1] Jaki bochen, taka skórka, jaka matka, taka córka

Wortbildungen:

[1] córcia, córeńka, córuchna, córunia

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „córka
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „córka
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „córka
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „c%F3rka

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 87
  2. Izabela Malmor: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. ParkEdukacja – Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, Seite 94
  3. Krystyna Długosz-Kurczabowa: Słownik etymologiczny języka polskiego. 2. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 83-01-14361-4, Seite 79–80
  4. Vasmer’s Etymological Dictionary: „дочь