badizāre (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular badizō
2. Person Singular badizās
3. Person Singular badizat
1. Person Plural badizāmus
2. Person Plural badizātis
3. Person Plural badizant
Perfekt 1. Person Singular
Imperfekt 1. Person Singular badizābam
Futur 1. Person Singular badizābō
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular badizem
Imperativ Singular badizā
Plural badizāte
Alle weiteren Formen: Flexion:badizare

Worttrennung:

ba·di·za·re

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] intransitiv: schreiten, marschieren

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen βαδίζω (badizō→ grc[1][2]

Synonyme:

[1] gradi

Beispiele:

[1] „demam hercle iam de hordeo, tolutim ni badizas.“ (Plaut. Asin. 706)[3]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „badizo“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 776.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „badizo“ Seite 245.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „badizo“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 776.
  2. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „badizo“ Seite 245.
  3. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).