awanturować

awanturować (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
awanturować się		—
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	awanturuję się
	ty	awanturujesz się
	on, ona, ono	awanturuje się
Imperativ	Singular	awanturuj się
Präteritum	on	awanturował się
	ona	awanturowała się
	oni	awanturowali się
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
awanturując się	awanturujący się	—
Alle weiteren Formen: Flexion:awanturować

Worttrennung:

a·wan·tu·ro·wać się

Aussprache:

IPA: [avantuˈrɔvat͡ɕ‿ɕɛ(w̃)]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

• reflexiv:

[1] Zank, Streit hervorrufen: einen Streit anzetteln, randalieren

[2] einen größeren Streit austragen: sich heftig streiten

[2] veraltet: abenteuern

Synonyme:

[1] urządzać awantury, wyprawiać awantury

Sinnverwandte Wörter:

[1] rozrabiać, warcholić, wichrzyć

Oberbegriffe:

[2] kłócić się

Unterbegriffe:

[1] chuliganić

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1, 2] awanturować się o coś

Übersetzungen

 [*] Übersetzungen umgeleitet

Für [1] siehe Übersetzungen zu randalieren Für [2] siehe Übersetzungen zu streiten Für [3] siehe Übersetzungen zu abenteuern

Referenzen und weiterführende Informationen:

[2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „awanturować“

[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „awanturować“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „awanturowa%E6“