akademiczny

akademiczny (Polnisch)

Adjektiv

Positiv	Komparativ	Superlativ
akademiczny	bardziej akademiczny	najbardziej akademiczny
Alle weiteren Formen: Flexion:akademiczny

Worttrennung:

a·ka·de·micz·ny

Aussprache:

IPA: [akadɛˈmʲit͡ʃnɨ]

Hörbeispiele:  akademiczny ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet, ohne Steigerung, Bildung: akademisch, Akademie-, Hochschul-, Fachhochschul-

[2] veraltet, ohne Steigerung: sich auf eine Versammlung von Gelehrten und/oder Künstlern beziehend; Akademie-

[3] veraltet, übertragen: akademisch, traditionell, herkömmlich

Synonyme:

[1] akademicki, akademijny

[2] akademicki, akademijny

[3] akademicki

Sinnverwandte Wörter:

[1] uniwersytecki

[3] konwencjonalny, normatywny, poprawny, szablonowy, rutynowy, tradycyjny

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] gmach akademiczny

[3] styl akademiczny

Wortbildungen:

[3] akademiczność

Übersetzungen

 [1] ?

Deutsch: akademisch, Akademie-, Hochschul-, Fachhochschul-

 [2] ?

Deutsch: Akademie-

 [3] veraltet, übertragen: akademisch, traditionell, herkömmlich

Deutsch: akademisch, traditionell, herkömmlich

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–3] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 137.

[1–3] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 18.

[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akademiczny“

[1–3] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „akademiczny“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 15.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 10.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „akademiczny“, Seite 8.