advocare (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular advocō
2. Person Singular advocās
3. Person Singular advocat
1. Person Plural advocāmus
2. Person Plural advocātis
3. Person Plural advocant
Perfekt 1. Person Singular advocāvī
Imperfekt 1. Person Singular advocābam
Futur 1. Person Singular advocābō
PPP advocātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular advocem
Imperativ Singular advocā
Plural advocāte
Alle weiteren Formen: Flexion:advocare

Worttrennung:

ad·vo·ca·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: herbeirufen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb vocare → la mit dem Präfix ad- → la

Beispiele:

[1] „ego Teresiam coniectorem advocabo et consulam / quid faciundum censeat; simul hanc rem ut facta est eloquar.“ (Plaut. Amph. 1128–1129)[1]

Wortbildungen:

advocatio, advocator, advocatus

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „advoco“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 164.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „advoco
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „advoco“ Seite 66–67.

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).