Worttrennung:

adi·eu

Aussprache:

IPA: [aˈdjøː], auch: [aˈdi̯øː]
Hörbeispiele:   adieu (Info), auch:
Reime: -øː

Bedeutungen:

[1] überwiegend mündlich benutzt: Abschiedsgruß

Herkunft:

um 1600 von französisch adieu entlehnt, zusammengezogen aus à dieu „zu Gott“[1]

Synonyme:

[1] auf Wiederschauen, ade, ciao, tschau, tschaui, tschö, tschoi, siehe auch: Verzeichnis:Deutsch/Grüßen/Abschied

Beispiele:

[1] Nun heißt es denn adieu sagen.

Wortbildungen:

Adieu

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] Wikipedia-Artikel „adieu
[1] Jacob Grimm, Wilhelm Grimm: Deutsches Wörterbuch. 16 Bände in 32 Teilbänden. Leipzig 1854–1961 „adieu
[1] Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache „adieu
[*] Uni Leipzig: Wortschatz-Portaladieu
[1] The Free Dictionary „adieu

Quellen:

  1. Rudolf Telling: Französisch im deutschen Wortschatz. Lehn- und Fremdwörter aus acht Jahrhunderten. Volk und Wissen Volkseigener Verlag, Berlin 1987, ISBN 3-06-521804-6, Stichwort: adieu.

Worttrennung:

a·dieu

Aussprache:

IPA: [aˈðiw]
Hörbeispiele:   adieu (languedokisch) (Info)

Bedeutungen:

[1] Grußformel: Willkommensgruß im Sinne von: Hallo, Guten Tag (Duzform)

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] Peter Cichon: Einführung in die okzitanische Sprache. Romanistischer Verlag, Bonn 2002, ISBN 3-861143-132-7, Seite 131, Eintrag „adieu“

Alternative Schreibweisen:

veraltet: adie

Nebenformen:

adiu

Worttrennung:

a·dieu

Aussprache:

IPA: [aˈdjɛ]
Hörbeispiele:   adieu (Info)

Bedeutungen:

[1] Abschiedsgruß: adieu, ade, auf Wiedersehen

Herkunft:

Entlehnung aus dem französischen adieu → fr[1]

Synonyme:

[1] cześć, do widzenia, pa, żegnaj

Gegenwörter:

[1] dzień dobry, witaj

Beispiele:

[1] „Adieu, mój panie — mówiła, śmiejąc się, Ada — i wiedz o tem, że masz do czynienia z kobietami samodzielnemi.“[2]
Adieu, mein Herr — sagte Ada lächelnd - und wisse, dass du es mit selbstständigen Frauen zu tun hast.

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „adieu
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 10.
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 13.
[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 6.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 50.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 6.
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „adieu“, Seite 5.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adieu

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 10.
  2. Bolesław Prus: Emancypantki. In: Pisma Bolesława Prusa. Tom XV, Gebethner i Wolff, Warszawa 1935 (Wikisource), Seite 158.