accubare (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular accubō
2. Person Singular accubās
3. Person Singular accubat
1. Person Plural accubāmus
2. Person Plural accubātis
3. Person Plural accubant
Perfekt 1. Person Singular
Imperfekt 1. Person Singular accubābam
Futur 1. Person Singular accubābō
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular accubem
Imperativ Singular accubā
Plural accubāte
Alle weiteren Formen: Flexion:accubare

Worttrennung:

ac·cu·ba·re

Bedeutungen:

[1] intransitiv: am Tisch liegen, gelagert sein
[2] intransitiv: im Bett oder zur Ruhe irgendwo liegen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb cubare → la mit Präfix ad- → la;[1] vergleiche accumbere → la

Beispiele:

[1] „numquidnam tibi molestumst, gnate mi, si haec nunc mecum accubat?“ (Plaut. As. 830)[2]
[1] „possis, si forte accubantem tuom virum conspexeris / cum corona amplexum amicam, si videas, cognoscere?“ (Plaut. As. 878–879)[2]
[2]

Wortbildungen:

accubuo

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „accubo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 69.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „accubo
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accubo“ Seite 26.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accubo“ Seite 26.
  2. 2,0 2,1 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).