Flexion:uitwringen

uitwringen (Konjugation) (Niederländisch)

Aktiv
Infinitive			nichterweitert			erweitert
imperfektiv	gegenwärtig		uitwringen			uit te wringen
	zukünftig		zullen uitwringen uit zullen wringen			te zullen uitwringen uit te zullen wringen
perfektiv	gegenwärtig		hebben uitgewrongen			te hebben uitgewrongen
	zukünftig		uitgewrongen zullen hebben			uitgewrongen te zullen hebben
	Partizip I		Partizip II			Imperativ		Konjunktiv I
	uitwringend		uitgewrongen			sg. wring uit	pl. (veraltet) wringt uit	wronge uit
Indikativ	Singular					Plural
Imperfektiv	1. Person	2. Person			3. Person	1. Person	2. Person	3. Person
Hauptsatz	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
Präsens (o.t.t.)	wring uit	wringt uit	wringt uit	wringt uit	wringt uit	wringen uit	wringen uit	wringen uit
Präteritum (o.v.t.)	wrong uit	wrong uit	wrong uit	wrongt uit	wrong uit	wrongen uit	wrongen uit	wrongen uit
Futur (o.t.t.t.)	zal uitwringen	zult/zal uitwringen	zult/zal uitwringen	zult uitwringen	zal uitwringen	zullen uitwringen	zullen uitwringen	zullen uitwringen
Konditional (o.v.t.t.)	zou uitwringen	zou uitwringen	zou(dt) uitwringen	zoudt uitwringen	zou uitwringen	zouden uitwringen	zouden uitwringen	zouden uitwringen
Nebensatz	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
Präsens (o.t.t.)	uitwring	uitwringt	uitwringt	uitwringt	uitwringt	uitwringen	uitwringen	uitwringen
Präteritum (o.v.t.)	uitwrong	uitwrong	uitwrong	uitwrong	uitwrong	uitwrongen	uitwrongen	uitwrongen
Futur (o.t.t.t.)	zal uitwringen uit zal wringen	zult/zal uitwringen uit zult/zal wringen	zult/zal uitwringen uit zult/zal wringen	zult uitwringen uit zult wringen	zal uitwringen uit zal wringen	zullen uitwringen uit zullen wringen	zullen uitwringen uit zullen wringen	zullen uitwringen uit zullen wringen
Konditional (o.v.t.t.)	zou uitwringen uit zou wringen	zou uitwringen uit zou wringen	zou(dt) uitwringen uit zou(dt) wringen	zoudt uitwringen uit zoudt wringen	zou uitwringen uit zou wringen	zouden uitwringen uit zouden wringen	zouden uitwringen uit zouden wringen	zouden uitwringen uit zouden wringen
Perfektiv	1. Person	2. Person			3. Person	1. Person	2. Person	3. Person
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
Präsensperfekt (v.t.t.)	heb uitgewrongen	hebt uitgewrongen	hebt/heeft uitgewrongen	hebt uitgewrongen	heeft uitgewrongen	hebben uitgewrongen	hebben uitgewrongen	hebben uitgewrongen
Präteritumperfekt (v.v.t.)	had uitgewrongen	had uitgewrongen	had uitgewrongen	hadt uitgewrongen	had uitgewrongen	hadden uitgewrongen	hadden uitgewrongen	hadden uitgewrongen
Futurperfekt (v.t.t.t.)	zal uitgewrongen hebben	zal/zult uitgewrongen hebben	zult/zal uitgewrongen hebben	zult uitgewrongen hebben	zal uitgewrongen hebben	zullen uitgewrongen hebben	zullen uitgewrongen hebben	zullen uitgewrongen hebben
Konditionalperfekt (v.v.t.t.)	zou uitgewrongen hebben	zou uitgewrongen hebben	zou/zoudt uitgewrongen hebben	zoudt uitgewrongen hebben	zou uitgewrongen hebben	zouden uitgewrongen hebben	zouden uitgewrongen hebben	zouden uitgewrongen hebben
Unpersönliches Passiv
	imperfektiv				perfektiv
Präsens	er wordt uitgewrongen				er is uitgewrongen
Präteritum	er werd uitgewrongen				er was uitgewrongen
Futur	er zal uitgewrongen worden				er zal uitgewrongen zijn
Konditional	er zou uitgewrongen worden				er zou uitgewrongen zijn
Passiv
Infinitive			unerweitert			erweitert
imperfektiv	gegenwärtig		uitgewrongen worden			uitgewrongen te worden
	zukünftig		uitgewrongen zullen worden			uitgewrongen te zullen worden
perfektiv	gegenwärtig		uitgewrongen zijn			uitgewrongen te zijn
	zukünftig		uitgewrongen zullen zijn			uitgewrongen te zullen zijn
	Singular					Plural
Imperfektiv	1. Person	2. Person			3. Person	1. Person	2. Person	3 Person
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
Präsens (o.t.t.)	word uitgewrongen	wordt uitgewrongen	wordt uitgewrongen	wordt uitgewrongen	wordt uitgewrongen	worden uitgewrongen	worden uitgewrongen	worden uitgewrongen
Präteritum (o.v.t.)	werd uitgewrongen	werd uitgewrongen	werd uitgewrongen	werdt uitgewrongen	werd uitgewrongen	werden uitgewrongen	werden uitgewrongen	werden uitgewrongen
Futur (o.t.t.t.)	zal uitgewrongen worden	zult uitgewrongen worden	zult uitgewrongen worden	zult uitgewrongen worden	zal uitgewrongen worden	zullen uitgewrongen worden	zullen uitgewrongen worden	zullen uitgewrongen worden
Konditional (o.v.t.t.)	zou uitgewrongen worden	zou uitgewrongen worden	zou/zoudt uitgewrongen worden	zoudt uitgewrongen worden	zou uitgewrongen worden	zouden uitgewrongen worden	zouden uitgewrongen worden	zouden uitgewrongen worden
Perfektiv	1. Person	2. Person			3. Person	1. Person	2. Person	3. Person
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
Präsensperfekt (v.t.t.)	ben uitgewrongen	bent uitgewrongen	bent/is uitgewrongen	zijt uitgewrongen	is uitgewrongen	zijn uitgewrongen	zijn uitgewrongen	zijn uitgewrongen
Präteritumperfekt (v.v.t.)	was uitgewrongen	was uitgewrongen	was uitgewrongen	waart uitgewrongen	was uitgewrongen	waren uitgewrongen	waren uitgewrongen	waren uitgewrongen
Futurperfekt (v.t.t.t.)	zal uitgewrongen zijn	zult uitgewrongen zijn	zult uitgewrongen zijn	zult uitgewrongen zijn	zal uitgewrongen zijn	zullen uitgewrongen zijn	zullen uitgewrongen zijn	zullen uitgewrongen zijn
Konditinalperfekt (v.v.t.t.)	zou uitgewrongen zijn	zou uitgewrongen zijn	zou/zoudt uitgewrongen zijn	zoudt uitgewrongen zijn	zou uitgewrongen zijn	zouden uitgewrongen zijn	zouden uitgewrongen zijn	zouden uitgewrongen zijn