παροιμία

παροιμία (Altgriechisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	ἡ παροιμία	αἱ παροιμίαι
Genitiv	τῆς παροιμίας	τῶν παροιμιῶν
Dativ	τῇ παροιμίᾳ	ταῖς παροιμίαις
Akkusativ	τὴν παροιμίαν	τὰς παροιμίας
Vokativ	(ὦ) παροιμία	(ὦ) παροιμίαι

Worttrennung:

παρ·οι·μί·α, Plural: παρ·οι·μί·αι

Umschrift:

DIN 31634: paroimia

Aussprache:

IPA: […]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] Linguistik: Sprichwort, Leitspruch, Spruch

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv πάροιμος (paroimos^☆) ^→ grc, das seinerseits entweder eine Ableitung zu dem Substantiv οἶμος (oimos^☆) ^→ grc „Gang, Weg“ oder dem Substantiv οἴμη (oimē^☆) ^→ grc „Lied, Gesang“ mit dem Präfix παρα- (para-^☆) ^→ grc „neben-, bei-“ ist

Beispiele:

[1] „εὐάγγελος μέν, ὥσπερ ἡ παροιμία,
ἕως γένοιτο μητρὸς εὐφρόνης πάρα·“

[1] „ἀλλ’ ἔστ’ ἀληθὴς ἡ βροτῶν παροιμία,
ἐχθρῶν ἄδωρα δῶρα κοὐκ ὀνήσιμα.“

[1] „Ἀλλὰ πᾶν γένοιτ’ ἂν ἤδη.
Τὴν παροιμίαν δ’ ἐπαινῶ
τὴν παλαιάν· ὑπὸ λίθῳ γὰρ
παντί που χρὴ
μὴ δάκῃ ῥήτωρ ἀθρεῖν.“

[1] „ἃ δὴ καὶ σοὶ λέγω, ὦ Ἀγάθων, μὴ ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τούτου, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν ἡμετέρων παθημάτων γνόντα εὐλαβηθῆναι, καὶ μὴ κατὰ τὴν παροιμίαν ὥσπερ νήπιον παθόντα γνῶναι.“

[1] „τί γὰρ ὅ γ’ ἀθυμῶν ἐν τούτοις δράσειεν ἂν ἐν ἄλλοις, ἢ μηδὲν ἐν ἐκείνοις ἀνύτων ἢ καὶ πάλιν εἰς τοὔπισθεν ἀπωσθείς; σχολῇ που, τὸ κατὰ τὴν παροιμίαν λεγόμενον, ὅ γε τοιοῦτος ἄν ποτε ἕλοι πόλιν.“

[1] „πολλάκις γὰρ συνερχόμεθά τινες εἰς ταὐτὸν παραπλησίαν ἡλικίαν ἔχοντες, διασῴζοντες τὴν παλαιὰν παροιμίαν· οἱ οὖν πλεῖστοι ἡμῶν ὀλοφύρονται συνιόντες, τὰς ἐν τῇ νεότητι ἡδονὰς ποθοῦντες καὶ ἀναμιμνῃσκόμενοι περί τε τἀφροδίσια καὶ περὶ πότους τε καὶ εὐωχίας καὶ ἄλλ’ ἄττα ἃ τῶν τοιούτων ἔχεται, καὶ ἀγανακτοῦσιν ὡς μεγάλων τινῶν ἀπεστερημένοι καὶ τότε μὲν εὖ ζῶντες, νῦν δὲ οὐδὲ ζῶντες.“

Wortbildungen:

[1] παροιμιώδης, παροιμιακός, παροιμιάζομαι

Übersetzungen

 [*] Übersetzungen umgeleitet

Für [1] siehe Übersetzungen zu Sprichwort1 n, zu Leitspruch m, zu Spruch1 m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „παρ-οιμία“.

[1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „παροιμία“.

[1] Wilhelm Gemoll: Griechisch-deutsches Schul- und Handwörterbuch. Von W. Gemoll und K. Vretska. 10. Auflage. Oldenbourg, München 2006, ISBN 978-3-637-00234-0 , Seite 621

Quellen: