transloqui (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular trānsloquor
2. Person Singular trānsloqueris
3. Person Singular trānsloquitur
1. Person Plural trānsloquimur
2. Person Plural trānsloquiminī
3. Person Plural trānsloquuntur
Perfekt 1. Person Singular trānslocūtus sum
Imperfekt 1. Person Singular trānsloquēbar
Futur 1. Person Singular trānsloquar
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular trānsloquar
Imperativ Singular trānsloquere
Plural trānsloquiminī
Alle weiteren Formen: Flexion:transloqui

Nebenformen:

traloqui

Worttrennung:

trans·lo·qui

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas von Anfang bis Ende erzählen; hererzählen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb loqui → la mit dem Präfix trans- → la

Beispiele:

[1] „oh, lutum lenonium, / commixtum caeno sterculinum publicum, / inpure, inhoneste, iniure, inlex, labes popli / pecuniai accipiter avide atque invide, / procax, rapax, trahax — trecentis versibus / tuas inpuritias traloqui nemo potest — / accipin argentum?“ (Plaut. Pers. 406–412)[1]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „transloquor“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3192.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „transloquor

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat)