Singular Plural
Nominativ kruk kruki
Genitiv kruka kruków
Dativ krukowi krukom
Akkusativ kruka kruki
Instrumental krukiem krukami
Lokativ kruku krukach
Vokativ kruku kruki
 
[1] kruk – ein Kolkrabe

Worttrennung:

kruk, Plural: kru·ki

Aussprache:

IPA: [kruk], Plural: [ˈkruci]
Hörbeispiele:   kruk (Info), Plural:
Reime: -uk

Bedeutungen:

[1] Zoologie: Kolkrabe, Kohlrabe, Rabe (Corvus corax)
[2] übertragen: Unheilskünder
[3] nur im Plural, übertragen: Personen, die vom Unglück anderer leben; Geier, Hyänen

Herkunft:

etymologisch verwandt mit russisch крук (kruk→ ru, ukrainisch крук (kruk→ uk und weißrussisch крук (kruk→ be[1]

Oberbegriffe:

[1] ptak, kręgowiec, zwierzę
[2] zwiastun

Beispiele:

[1] „Tymczasem na polach nie działo się nic nadzwyczajnego i nie było innych walk i potyczek jak te, które się odprawiały tam zwykle, a o których wiedziały tylko orły, jastrzębie, kruki i zwierz polny.“[2]
[2]

Redewendungen:

[1] biały krukweißer Rabe

Sprichwörter:

[1] kruk krukowi oka nie wykole

Wortbildungen:

[1] kruczeć, kruczy, krukać, krukówka

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „kruk
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „kruk
[3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „kruki
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „kruk
[3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „kruki
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „kruk

Quellen:

  1. Vasmer’s Etymological Dictionary: „крук
  2. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 2.