divus (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv dīvus dīva dīvum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:divus

Worttrennung:

di·vus

Bedeutungen:

[1] göttlich

Synonyme:

[1] divinus

Gegenwörter:

[1] humanus

Beispiele:

[1] „nam diva Monetas filia docuit“ (Andr. poet. 21)[1]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „divus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2255.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „divus

Quellen:

  1. Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0, Seite 28.

Substantiv, m Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ dīvus dīvī
Genitiv dīvī dīvōrum
Dativ dīvō dīvīs
Akkusativ dīvum dīvōs
Vokativ dīve dīvī
Ablativ dīvō dīvīs

Nebenformen:

archaisch: divos

Worttrennung:

di·vus, Genitiv: di·vi

Bedeutungen:

[1] Religion: Gott, Gottheit

Herkunft:

Konversion aus dem Adjektiv divus

Synonyme:

[1] deus

Beispiele:

[1] archaisch: „utrum sit an non voltis ? sed ego stultior, / quasi nesciam vos velle, qui divos siem.“ (Plaut. Amph. prol. 56–57)[1]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „divus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2255.

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 56–57.