avunculus maior (Latein) Bearbeiten

Substantiv, m, Wortverbindung Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ avunculus māior avunculī māiōrēs
Genitiv avunculī māiōris avunculōrum māiōrum
Dativ avunculō māiōrī avunculīs māiōribus
Akkusativ avunculum māiōrem avunculōs māiōrēs
Vokativ avuncule māior avunculī māiōrēs
Ablativ avunculō māiōre avunculīs māiōribus

Worttrennung:

a·vun·cu·lus ma·ior, Genitiv: a·vun·cu·li ma·io·ris

Bedeutungen:

[1] Bruder der Urgroßmutter; Urgroßonkel, Urgroßoheim
[2] Bruder der Großmutter; Großonkel, Großoheim

Herkunft:

Wortverbindung aus dem Substantiv avunculus → la und dem Adjektiv maior → la

Synonyme:

[2] avunculus magnus

Beispiele:

[1] „tu Messalinam, cuius aeque avunculus maior eram quam tuus, occidisti.“ (Sen. Apoc. 11,1)[1]
[1] „terrae est iam filius, et mihi ritu / Manius hic generis prope maior avunculus exit.“ (Pers. 6,59–60)[2]
[1] „avunculus maior: is est proaviae frater, patris vel matris avunculus magnus:“ (Paul. dig. 38,10,10,16)[3]
[2] „postea Gai Caesaris et deinde Augusti cognomen assumpsit, is alterum testamento maioris auunculi, alteram Munati Planci sententia, cum quibusdam censentibus Romulum appellari oportere quasi et ipsum conditorem urbis, praevaluisset, ut Augustus potius vocaretur, non tantum novo sed etiam ampliore cognomine, quod loca quoque religiosa et in quibus augurato quid consecratur augusta dicantur,“ (Suet. Aug. 7)[4]
[2] „nam avunculus maior Augustus quid de eo in utramque partem opinatus sit, quo certius cognoscatur, capita ex ipsius epistulis posui.“ (Suet. Cl. 3,2)[5]

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „avunculus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 767.
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auunculus“ Seite 242.

Quellen:

  1. L. Annaeus Seneca; Renata Roncali (Herausgeber): Apocolocyntosis. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1990, ISBN 3-322-00670-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 17.
  2. Aulus Persius Flaccus; Walter Kißel (Herausgeber): Saturarum liber. 1. Auflage. de Gruyter, Berlin/New York 2007, ISBN 978-3-11-029486-9 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 36.
  3. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 626.
  4. Gaius Suetonius Tranquillus; Maximilian Ihm (Herausgeber): Opera. stereotyper Nachdruck der 1. Auflage. Volumen I: De vita Caesarum libri VIII, K. G. Saur, München/Leipzig 2003, ISBN 3-598-71827-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 49.
  5. Gaius Suetonius Tranquillus; Maximilian Ihm (Herausgeber): Opera. stereotyper Nachdruck der 1. Auflage. Volumen I: De vita Caesarum libri VIII, K. G. Saur, München/Leipzig 2003, ISBN 3-598-71827-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 192.