auscultātio (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ auscultātio auscultātiōnēs
Genitiv auscultātiōnis auscultātiōnum
Dativ auscultātiōnī auscultātiōnibus
Akkusativ auscultātiōnem auscultātiōnēs
Vokativ auscultātio auscultātiōnēs
Ablativ auscultātiōne auscultātiōnibus

Worttrennung:

aus·cul·ta·tio, Plural: aus·cul·ta·ti·o·nes

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Vorgang, bei dem man horcht/lauscht; Horchen, Lauscherei, Ohrenbläserei
[2] übertragen: Folgeleisten, Gehorchen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb auscultare → la mit dem Suffix -tio → la[1]

Beispiele:

[1] „Ex hoc malo dependet illud teterrimum vitium, auscultatio et publicorum secretorumque inquisitio et multarum rerum scientia, quae nec tuto narrantur nec tuto audiuntur.“ (Sen. dial. 9,12,7)[2]
[2] „Quid mihi scelesto tibi erat auscultatio?“ (Plaut. Rud. 502)[3]

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „auscultatio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 741.
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 55.
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auscultatio“ Seite 239.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „auscultatio“ Spalte 1534.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auscultatio“ Seite 239.
  2. Lucius Annaeus Seneca; Friedrich Haase (Herausgeber): Opera quae supersunt. stereotype 1. Auflage. Volumen I: Dialogi, Epigrammata, Ludus de morte Claudii, De clementia, B. G. Teubner, Leipzig 1902 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 190.
  3. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).