aratrum (Latein) Bearbeiten

Substantiv, n Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ arātrum arātra
Genitiv arātrī arātrōrum
Dativ arātrō arātrīs
Akkusativ arātrum arātra
Vokativ arātrum arātra
Ablativ arātrō arātrīs

Worttrennung:

a·ra·trum, Genitiv: a·ra·tri

Bedeutungen:

[1] Landwirtschaft: Pflug

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb arare → la mit dem Suffix -trum → la[1]

Beispiele:

[1] „aratra vomeresque facito uti bonos habeas.“ (Cato agr. 5,6)[2]
[1] „aratra in terram validam romanica bona erunt, in terram pulleam campanica; iuga romanica optima erunt, vomeris indutilis optimus erit.“ (Cato agr. 135,2)[3]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „aratrum
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aratrum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 534.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aratrum
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aratrum“ Seite 175.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aratrum“ Seite 175.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 14.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 90.