alius (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Kasus Singular Plural
m f n m f n
Nominativ alius alia aliud
aliut
aliī aliae alia
Genitiv alīus alīus alīus aliōrum aliārum aliōrum
Dativ aliī aliī aliī aliīs aliīs aliīs
Akkusativ alium aliam aliud
aliut
aliōs aliās alia
Ablativ aliō aliā aliō aliīs aliīs aliīs

Anmerkung:

Im Genitiv Singular wird häufig die Form alterius verwendet.

Worttrennung:

a·li·us

Bedeutungen:

[1] anderer
[2] anderer, weiterer
[3] anderer, restlich

Beispiele:

[1] „Virgas murteas si voles cum bacis servare et, item aliut genus quod vis, et si ramulos ficulneos voles cum foliis, inter se alligato, fascicules facito:“ (Cato, agr. 101)[1]
[1] „stercus ovillum quam plurimum fac ingeras: id est optimum ad eam rem; aliut stercus herbas creat.“ (Cato, agr. 161,4)[2]
[2] „simul duona eorum portant ad navis / multa alia in isdem inserinuntur“ (Liv. Andr. poet. 34)[3]
[2] „auctionem uti faciat: vendat oleum, si pretium habeat; vinum, frumentum quod supersit, vendat; boves vetulos, armenta delicula, oves deliculas, lanam, pelles, plostrum vetus, ferramenta vetera, servum senem, servum morbosum, et si quid aliut supersit, vendat.“ (Cato, agr. 2, 7)[4]
[3] „ubi cognovit, quo modo fundus cultus siet, opera quaeque facta infectaque sient, postridie eius diei vilicum vocet, roget quid operis siet factum, quid restet, satisne temperi opera sient confecta, possitne quae reliqua sient conficere, et quid factum vini, frumenti aliarumque rerum omnium.“ (Cato agr. 2,1)[5]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. alius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 319-321.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „alius
[1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „alius¹“ Seite 112–113.

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 75.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 115.
  3. Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0, Seite 32.
  4. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 10.
  5. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 9.

Pronomen Bearbeiten

Kasus Singular Plural
m f n m f n
Nominativ alius alia aliud aliī aliae alia
Genitiv alīus alīus alīus aliōrum aliārum aliōrum
Dativ aliī aliī aliī aliīs aliīs aliīs
Akkusativ alium aliam aliud aliōs aliās alia
Ablativ aliō aliā aliō aliīs aliīs aliīs

Anmerkung:

Im Genitiv Singular wird häufig die Form alterius verwendet.

Worttrennung:

a·li·us

Bedeutungen:

[1] ein anderer
[2] wiederholt: der eine … der andere

Beispiele:

[1]
[2] „ibi oculos arundinis pedes ternos alium ab alio serito;“ (Cato agr. 6,3)[1]

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „alius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 319-321.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „alius
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „alius¹“ Seite 112–113.

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 17.