akredytować

akredytować (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
akredytować		akredytować
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	akredytuję
	ty	akredytujesz
	on, ona, ono	akredytuje
Imperativ	Singular	akredytuj
Präteritum	on	akredytował
	ona	akredytowała
	oni	akredytowali
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
akredytując	akredytujący	akredytowany
Alle weiteren Formen: Flexion:akredytować

Worttrennung:

a·kre·dy·to·wać

Aussprache:

IPA: [akrɛdɨˈtɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele:  akredytować ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet, transitiv, Wirtschaft: akkreditieren

[2] transitiv, Diplomatie, Journalismus: jemandem die Erlaubnis erteilen, bei einer fremden Regierung oder einer internationalen Organisation tätig zu sein; akkreditieren

[3] transitiv, Journalismus: jemandem die Erlaubnis erteilen, bei einem öffentlichen Festakt oder Treffen als Korrespondent tätig zu sein; akkreditieren

[4] veraltet, übertragen: etwas bestätigen, für etwas bürgen

Herkunft:

Entlehnung aus dem französischen accréditer ^→ fr

Synonyme:

[2] uwierzytelniać (uwierzytelnić)

[4] poręczać, potwierdzać

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[3] dziennikarz akredytowany przy festiwalu

Übersetzungen

 [1] veraltet, transitiv, Wirtschaft: akkreditieren

Deutsch: akkreditieren

 [2] ?

Deutsch: akkreditieren

 [3] ?

Deutsch: akkreditieren

 [4] veraltet, übertragen: etwas bestätigen, für etwas bürgen

Deutsch: bestätigen, bürgen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akredytować“

[*] Słownik Języka Polskiego – PWN: „akredytować“

[2, 3] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , Seite 36.

[2, 3] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 29.

[2, 3] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7 , Seite 14.

[2–4] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 158.

[2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 22.

[2, 4] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akredytować“

[2, 4] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „akredytować“

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 18.

[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 11.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „akredytować“

Quellen: