ajer

ajer (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	ajer	—
Genitiv	ajeru	—
Dativ	ajerowi	—
Akkusativ	ajer	—
Instrumental	ajerem	—
Lokativ	ajerze	—
Vokativ	ajerze	—

Worttrennung:

a·jer, kein Plural

Aussprache:

IPA: [ˈajɛr]

Hörbeispiele:  ajer ^(Info)

Bedeutungen:

[1] regional, Botanik: Kalmus (Acorus calamus)

Herkunft:

Entlehnung aus dem ukrainischen аєр (ajer^☆) ^→ uk

Synonyme:

[1] tatarak, tatarskie ziele; veraltet: kalmus, szuwar, tatarski korzeń; archaisch: gałga

Oberbegriffe:

[1] roślina

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] ajerowy, ajerówka

Übersetzungen

 [1] regional, Botanik: Kalmus (Acorus calamus)

Deutsch: Kalmus m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „ajer“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „ajer“

[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , Seite 30.

[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 24.

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 134.

[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 18.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „ajer“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „ajer“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 15.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 10.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „ajer“

Quellen: