Singular Plural
Nominativ afront afronty
Genitiv afrontu afrontów
Dativ afrontowi afrontom
Akkusativ afront afronty
Instrumental afrontem afrontami
Lokativ afroncie afrontach
Vokativ afroncie afronty

Worttrennung:

a·front, Plural: a·fron·ty

Aussprache:

IPA: [ˈafrɔnt], Plural: [aˈfrɔntɨ]
Hörbeispiele:   afront (Info)

Bedeutungen:

[1] meist öffentliche, kränkende Äußerung oder Tat; Affront, Beleidigung, Kränkung

Herkunft:

Entlehnung aus dem französischen affront → fr[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] despekt, dyshonor, niewaga, obelga, obraza, ubliżenie, uchybienie, zniewaga

Beispiele:

[1] „Musi on za ten afront odpokutować, bo to całego stanu szlacheckiego krzywda.“[2]
Er muss für diesen Affront büßen, da das ein Unrecht für den gesamten Adelsstand ist..

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] czynić komuś afront, robić (zrobić) komuś afront; przemilczeć afront, ścierpieć afront, wybaczyć afront, znieść afront

Wortbildungen:

[1] afrontować

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „afront
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „afront
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 23.
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 18.
[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 9.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 98.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 13.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „afront
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „afront“
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 12.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 8.
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „afront“, Seite 6.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „afront

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 18.
  2. Henryk Sienkiewicz: Potop. Powieść historyczna. 2. Auflage. Tom VI, Gebethner i Wolff, Warszawa 1888 (Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom XV, Wikisource), Seite 22.

Ähnliche Wörter (Polnisch):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: front