adumbrować

adumbrować (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
adumbrować		—
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	adumbuję
	ty	adumbujesz
	on, ona, ono	adumbuje
Imperativ	Singular	adumbuj
Präteritum	on	adumbrował
	ona	adumbrowała
	oni	adumbrowali
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
adumbując	adumbujący	adumbrowany
Alle weiteren Formen: Flexion:adumbrować

Worttrennung:

ad·um·bro·wać

Aussprache:

IPA: [adumˈbrɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] archaisch, transitiv: mit Schatten versehen, schattieren, abdunkeln

[2] archaisch, transitiv, übertragen: skizzieren, andeuten, anreißen, umreißen

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen adumbrare ^→ la

Sinnverwandte Wörter:

[1] przycieniać, przyciemniać

[2] szkicować, zarysowywać

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] archaisch, transitiv: mit Schatten versehen, schattieren, abdunkeln

Deutsch: schattieren, abdunkeln

 [2] archaisch, transitiv, übertragen: skizzieren, andeuten, anreißen, umreißen

Deutsch: skizzieren, andeuten, anreißen, umreißen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 10.

[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 7.

[1, 2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „adumbrować“, Seite 5.

Quellen:

Ähnliche Wörter:

admirować