adulēscentia (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ adulēscentia
Genitiv adulēscentiae
Dativ adulēscentiae
Akkusativ adulēscentiam
Vokativ adulēscentia
Ablativ adulēscentiā

Nebenformen:

adolescentia

Worttrennung:

a·du·les·cen·tia, kein Plural

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Alter zwischen 17 und 30; Jugend, Jünglingsalter
[2] übertragen: Menschen im Alter von [1]; Jugend

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv adulescens → la ‚heranwachsend, jung‘[1]

Gegenwörter:

[1] pueritia, senectus
[2] senectus

Beispiele:

[1] „prodigum te fuisse oportet olim in adulescentia.“ (Plaut. Amph. 1031)[2]
[1] „Prima adulescentia patrem familiae agrum conserere studere oportet; aedificare diu cogitare oportet, conserere cogitare non oportet, sed facere oportet.“ (Cato, agr. 3, 1)[3]
[1] „qui enim citius adulescentiae senectus quam pueritiae adulescentia obrepit?“[4]
[1] „Cum venissem Athenas, sex menses cum Antiocho veteris Academiae nobilissumo et prudentissumo philosopho fui studiumque philosophiae numquam intermissum a primaque adulescentia cultum et semper auctum hoc rursus summo auctore et doctore renovavi.“[5]
[1] „ineunte enim adulescentia cum est maxima inbecillitas consilii tum id sibi quisque genus aetatis degendae constituit quod maxime adamavit.“[6]
[1] „equidem multos et vidi in hac civitate et audivi, non modo qui primoribus labris gustassent genus hoc vitae et extremis, ut dicitur, digitis adtigissent, sed qui totam adulescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravis que homines atque inlustris fuisse.“[7]
[1] „Tuli graviter et acerbe iudices in eum me locum adduci, ut aut eos homines spes falleret qui opem a me atque auxilium petissent, aut ego qui me ad defendendos homines ab ineunte adulescentia dedissem, tempore atque officio coactus ad accusandum traducerer.“[8]
[1] „qui e ludo atque e pueritiae disciplinis bello maximo atque acerrimis hostibus ad patris exercitum atque in militiae disciplinam profectus est, qui extrema pueritia miles in exercitu summi fuit imperatoris, ineunte adulescentia maximi ipse exercitus imperator, qui saepius cum hoste conflixit quam quisquam cum inimico concertavit, plura bella gessit quam ceteri legerunt, pluris provincias confecit quam alii concupiverunt, cuius adulescentia ad scientiam rei militaris non alienis praeceptis sed suis imperiis, non offensionibus belli sed victoriis, non stipendiis sed triumphis est erudita.“[9]
[2] „at haec studia adulescentiam alunt, senectutem oblectant,“[10]
[2] „multa enim nobis blandimenta natura ipsa genuit, quibus sopita virtus coniveret interdum; multas vias adulescentiae lubricas ostendit, quibus illa insistere aut ingredi sine casu aliquo ac prolapsione vix posset;“[11]
[2] „atque in ea quae non volt, saepe etiam adulescentia incurrit.“[12]
[2] „ut Turpione Ambivio magis delectatur qui in prima cavea spectat, delectatur tamen etiam qui in ultima, sic adulescentia voluptates propter intuens magis fortasse laetatur, sed delectatur etiam senectus procul eas spectans tantum quantum sat est.“[13]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] a prima adulescentia, ineunte adulescentia

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adulescentia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 150.
[1, 2] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 16.
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adulescentia“ Seite 65.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adulescentia“ (Zeno.org)
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 11.
  4. Marcus Tullius Cicero, De senectute, 4
  5. Marcus Tullius Cicero, Brutus, 315
  6. Marcus Tullius Cicero, De officiis, 1,117
  7. Marcus Tullius Cicero, Pro M. Caelio, 28
  8. Marcus Tullius Cicero, Divinatio, 4
  9. Marcus Tullius Cicero, Pro lege Manilia, 28
  10. Marcus Tullius Cicero, Pro Archia Poeta, 16
  11. Marcus Tullius Cicero, Pro M. Caelio, 41
  12. Marcus Tullius Cicero, De senectute, 25
  13. Marcus Tullius Cicero, De senectute, 48