adampliare (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular adampliō
2. Person Singular adampliās
3. Person Singular adampliat
1. Person Plural adampliāmus
2. Person Plural adampliātis
3. Person Plural adampliant
Perfekt 1. Person Singular adampliāvī
Imperfekt 1. Person Singular adampliābam
Futur 1. Person Singular adampliābō
PPP adampliātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular adampliem
Imperativ Singular adampliā
Plural adampliāte
Alle weiteren Formen: Flexion:adampliare

Worttrennung:

ad·am·plia·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas in seinen räumlichen Ausmaßen größer machen; vergrößern, erweitern
[2] transitiv: etwas in seinen Ausmaßen größer machen; vergrößern, erweitern

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb ampliare → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Beispiele:

[1] „voto suscepto aram adampliavit“ (CIL III,6423)[2]
[1] „aedicula […] quam Ti(berius) Claudius Ti(beri) f(ilius) Fab(ia) Messallinus Heracl(ea) […] vetustate corruptam adampliavit columnis / purpuriticis valvis aereis marmore et omni / ornamento a novo“ (CIL VI,222)[3]
[1] „D(is) M(anibus) / Q(uintus) Pompeius Metrobius et / Helvidia Victoria et / Q(uintus) Pompeius Victorinus / fili(i) adiecto podismo / et adampliato fecerunt“ (CIL VI,24482)[4]
[2] „Succedens autem ei Marcion Ponticus adampliavit doctrinam, impudorate blasphemans eum qui a lege et prophetis adnuntiatus est Deus,“ (Iren. 1,27,2)[5]
[2] „sic et poena eorum qui non credunt Verbo Dei et contemnunt eius adventum et convertuntur retrorsum adampliata est, non iam temporalis, sed aeterna facta.“ (Iren. 4,28,2)[6]

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adamplio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 105.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „adamplio“ Spalte 567–568.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „adamplio“ Spalte 567.
  2. Corpus Inscriptionum Latinarum, Band III, 6423
  3. Corpus Inscriptionum Latinarum, Band VI, 222
  4. Corpus Inscriptionum Latinarum, Band VI, 24482
  5. Irénée de Lyon: Contre les hérésies. Livre I. Edition critique. Herausgeber: Adelin Rousseau, Louis Doutreleau (= Sources chrétiennes. Band № 264). Tome II: Texte et traduction. Les Editions du Cerf, Paris 1979, ISBN 2-204-01490-7., Seite 350.
  6. Irénée de Lyon: Contre les hérésies. Livre IV. Edition critique. Herausgeber: Adelin Rousseau, Bertrand Hemmerdinger, Louis Doutreleau, Charles Mercier (= Sources chrétiennes. Band № 100). Tome II: Texte et traduction. Les Editions du Cerf, Paris 1965., Seite 758.