absoluce (Tschechisch) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Singular Plural
Nominativ absoluce absoluce
Genitiv absoluce absolucí
Dativ absoluci absolucím
Akkusativ absoluci absoluce
Vokativ absoluce absoluce
Lokativ absoluci absolucích
Instrumental absolucí absolucemi

Worttrennung:

ab·so·lu·ce, Plural: ab·so·lu·ce

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Religion, speziell Christentum: Absolution, Sündenerlass, Sündenvergebung, Lossprechung

Synonyme:

[1] rozhřešení

Sinnverwandte Wörter:

[1] odpuštění

Beispiele:

[1] „Devatenáctiletý Pierre Pérignon někdy v roce 1657 vstoupil do kláštera benediktinů Saint-Vannes, odkud byl po absoluci odeslán do opatství v Hautvillers nedaleko Épernay.“[1]
Der neunzehnjährige Pierre Pérignon trat um 1657 in das benediktinische Kloster Saint-Vannes ein, von wo er nach der Absolution in die Abtei Hautvillers in der Nähe von Épernay gesandt wurde.
[1] „Papež se ale za svého chráněnce postavil celou váhou své autority a všechny námitky zlikvidoval papežskými absolucemi.“[2]
Der Papst stellte sich jedoch mit seiner ganzen Autorität hinter seinen Schützling und räumte alle Einwände durch päpstliche Absolutionen aus.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] dostat absoluci, udělit absoluci

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „absoluce
[1] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „absoluce
[1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „absoluce
[1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „absoluce
[1] Jiří Kraus et al.: Nový akademický slovník cizích slov. A–Ž. 1. Auflage. Academia, Praha 2007, ISBN 978-80-200-1351-4 (Nachdruck), Seite 17.

Quellen:

  1. ForMen, č. 5/2015.
  2. Regionální týdeník, 13. 11. 2009.