absolubilis (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv absolūbilis absolūbilis absolūbile
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:absolubilis

Worttrennung:

ab·so·lu·bi·lis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: zu erklären; erklärbar

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb absolvere → la mit dem Suffix -bilis → la

Beispiele:

[1] „quomodo autem permanet verbum in caelo, si ipsum caelum praeterit? et quomodo possunt stare culmina, si cedant fundamenta, aut quomodo permanere habitator in habitatione sua, nisi et habitatio perseveret? sed forte illud occurrat, quia scriptum est: erit caelum novum. verum nec sic absolubile, quia nec in hoc potest permanere quod praeterit nec illud potest dici mansisse quod coeperit.“ (Ambros. in psalm. 118,12,7)[1]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „absolubilis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 32.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „absolubilis“ Spalte 172.

Quellen:

  1. Sanctus Ambrosius: Opera. Herausgeber: Michael Petschenig (= Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum. Band LXII). Pars V: Expositio psalmi CXVIII. Wien/Leipzig 1913 (Internet Archive)., Seite 255.