absentować

absentować (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
absentować się		—
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	absentuję się
	ty	absentujesz się
	on, ona, ono	absentuje się
Imperativ	Singular	absentuj się
Präteritum	on	absentował się
	ona	absentowała się
	oni	absentowali się
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
absentując się	absentujący się	—
Alle weiteren Formen: Flexion:absentować

Worttrennung:

ab·sen·to·wać się

Aussprache:

IPA: [apsɛnˈtɔvat͡ɕ‿ɕɛ], [apsɛnˈtɔvat͡ɕ‿ɕɛw̃]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] reflexiv, veraltet: abwesend/absent sein, sich absentieren, sich entfernen

Herkunft:

seit den 1590er Jahren bezeugte Entlehnung aus dem französischen s’absenter ^→ fr

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] reflexiv, veraltet: abwesend/absent sein, sich absentieren, sich entfernen

Deutsch: abwesend/absent sein, sich absentieren, sich entfernen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 4.

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „absentować“

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 18.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „absentować“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „absentować się“.

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 4.

[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat) , Seite 43–44.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „absentowa%E6“

Quellen: