ablator (Latein) Bearbeiten

Substantiv, m Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ ablātor ablātōrēs
Genitiv ablātōris ablātōrum
Dativ ablātōrī ablātōribus
Akkusativ ablātōrem ablātōrēs
Vokativ ablātor ablātōrēs
Ablativ ablātōre ablātōribus

Worttrennung:

ab·la·tor, Genitiv: ab·la·to·ris

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Person, die etwas wegnimmt

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb auferre → la[1] mit dem Suffix -tor → la

Beispiele:

[1] „Hoc autem in extremo supplicio recte fit, ut iniqui et impii naturalium bonorum damna in cruciatibus defleant, sentientes eorum ablatorem iustissimum Deum, quem contempserunt benignissimum largitorem.“ (Augustin. de civ. dei 19,13)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ablator“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 20.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „ablator
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „ablator“ Spalte 104.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ablator“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 20.
  2. Sanctus Aurelius Augustinus episcopus; Bernhard Dombart, Alfons Kalb (Herausgeber): De civitate Dei. Libri XXII. stereotyper Nachdruck der 5. Auflage. Volumen II: Lib. XIV–XXII, B. G. Teubner, München/Leipzig 1993, ISBN 3-519-01105-2 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstdruck 1981), Seite 378.