zliczyć

zliczyć (Polnisch)

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
zliczać		zliczyć
Zeitform	Person	Wortform
Futur	ja	zliczę
	ty	zliczysz
	on, ona, ono	zliczy
Imperativ	Singular	zlicz
Präteritum	on	zliczył
	ona	zliczyła
	oni	zliczyli
Adverbialpartizip		Partizip Passiv
zliczywszy		zliczony
Alle weiteren Formen: Flexion:zliczyć

Worttrennung:

zli·czyć

Aussprache:

IPA: [ˈzlʲit͡ʃɨt͡ɕ]

zliczyć^(Info)

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas durch Addition berechnen; etwas zusammenzählen, etwas zusammenrechnen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb liczyć ^→ pl mit dem Präfix z- ^→ pl

Beispiele:

[1] „Ile tam walk stoczono, ilu ludzi legło, nikt nie zliczył, nikt nie spamiętał.“^[1]

[1] ?

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „zliczyć“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „zliczyć“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „zliczyć“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „zliczyć“

Quellen:

↑ Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource) , Seite 2.