Singular Plural
Nominativ tarczyca tarczyce
Genitiv tarczycy tarczyc
Dativ tarczycy tarczycom
Akkusativ tarczycę tarczyce
Instrumental tarczycą tarczycami
Lokativ tarczycy tarczycach
Vokativ tarczyco tarczyce

Worttrennung:

tar·czy·ca, Plural: tar·czy·cy

Aussprache:

IPA: [tarˈt͡ʃɨt͡sa], Plural: [tarˈt͡ʃɨt͡sɨ]
Hörbeispiele:   tarczyca (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Anatomie: Schilddrüse
[2] Botanik: Helmkraut, Schildträger (Scutellaria)

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv tarcza → pl ‚der Schild‘; seit dem 17. Jahrhundert in der botanischen Bedeutung bezeugt[1]

Synonyme:

[1] gruczoł tarczycowy

Oberbegriffe:

[1] gruczoł, narząd
[2] roślina

Unterbegriffe:

[1] wole
[2] tarczyca mała (tarczyca drobna), tarczyca oszczepowata (tarczyca oszczepolistna, tarczyca oszczepoliściowa), tarczyca pospolita (hełmik, tarczyca bagienna, tarczyca błotna, tarczyca większa, zimnicznik), tarczyca wschodnia, tarczyca wyniosła (tarczya uprawiana, tarczyca wysoka), tarczyca żółta (tarczyca alpejska, tarczyca górska)

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy

Wortbildungen:

[1] tarczycowy

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „tarczyca
[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „tarczyca (roślina)
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „tarczyca
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „tarczyca
[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 7 T–Y, Warszawa 1919 (Digitalisat), Seite 25.
[2] Jadwiga Anioł-Kwiatkowska: Wielojęzyczny słownik florystyczny. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003, ISBN 83-229-1965-4, „5287. Tarczyca“ Seite 231.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „tarczyca

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, ‚tarcza‘ Seite 627.