Aspekt
imperfektiv perfektiv
staczać stoczyć
Zeitform Person Wortform
Futur ja stoczę
ty stoczysz
on, ona, ono stoczy
Imperativ Singular stocz
Präteritum on stoczył
ona stoczyła
oni stoczyli
Adverbialpartizip Partizip Passiv
stoczywszy stoczony
Alle weiteren Formen: Flexion:stoczyć

Worttrennung:

sto·czyć

Aussprache:

IPA: [ˈstɔt͡ʃɨt͡ɕ]
Hörbeispiele:   stoczyć (Info)

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas herunterwälzen
[2] transitiv, Militär: schlagen, führen, austragen
[3] transitiv: die Zerstörung oder den Zerfall von etwas verursachen; beschädigen, zerfressen, ruinieren

Sinnverwandte Wörter:

[2] przeprowadzić, rozegrać
[3] strawić, zniszczyć

Beispiele:

[1] „Ile tam walk stoczono, ilu ludzi legło, nikt nie zliczył, nikt nie spamiętał.“[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] stoczyć batalię, stoczyć bitwę, stoczyć bój, stoczyć walkę

Übersetzungen

Bearbeiten
[1–3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „stoczyć
[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „stoczyć
[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „stoczyć
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „stoczyć

Quellen:

  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 2.