propitiabilis (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv propitiābilis propitiābilis propitiābile
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:propitiabilis

Worttrennung:

pro·pi·ti·a·bi·lis

Bedeutungen:

[1] versöhnlich

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb propitiare → la[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] clemens, placabilis

Beispiele:

[1] „huic est animus propitiabilis.“ (Enn. com. 1 = scaen. 372)[2][3]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „propitiabilis“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2011.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 10. Band, 2. Teil Porta – Pyxis, Teubner, Leipzig 1980–2009, Spalte 2047.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 10. Band, 2. Teil Porta – Pyxis, Teubner, Leipzig 1980–2009, Spalte 2047.
  2. Otto Ribbeck (Herausgeber): Scaenicae Romanorum poesis fragmenta. 3. Auflage. Band 2: Comicorum Fragmenta, B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Internet Archive), Seite 5.
  3. Johann Vahlen (Herausgeber): Ennianae poesis reliquiae. 2. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1903 (Internet Archive), Seite 190.