popętać

popętać (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
pętać		popętać
Zeitform	Person	Wortform
Futur	ja	popętam
	ty	popętasz
	on, ona, ono	popęta
Imperativ	Singular	popętaj
Präteritum	on	popętał
	ona	popętała
	oni	popętali
Adverbialpartizip		Partizip Passiv
popętawszy		popętany
Alle weiteren Formen: Flexion:popętać

Worttrennung:

po·pę·tać

Aussprache:

IPA: [pɔˈpɛntat͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas mit Fesseln versehen; fesseln

[2] transitiv, übertragen: fesseln, binden

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb pętać ^→ pl mit dem Präfix po- ^→ pl

Sinnverwandte Wörter:

[1] spętać

Beispiele:

[1]

[2] „W południowych województwach lody nie popętały wcale wód, które, podsycane topniejącym każdego ranka śniegiem, wystąpiły z łożysk i pozalewały brzegi.“^[1]

Übersetzungen

[1] transitiv: etwas mit Fesseln versehen; fesseln

Deutsch: fesseln

[2] transitiv, übertragen: fesseln, binden

Deutsch: fesseln, binden

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „popętać“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „popętać“

Quellen:

↑ Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource) , Seite 1.

[1] Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource) , Seite 1.

[1]